In de Vanity Fair van deze maand staat een uitgebreid artikel hoe het eraan toe ging in de Air France cockpit van vlucht 447. De A330 die crashte in de Atlantische Oceaan in 2009 met 228 mensen aan boord.
Human Factor
Het artikel laat uitgebreid zien hoe de communicatie langs elkaar heen ging. Twee co-piloten vlogen het toestel terwijl de captain rustte. Hij zou de nacht ervoor slechts 1 uur hebben geslapen omdat hij op stap was met een vriendin. Doordat de snelheid door bevriezing van de meters niet goed werd aangegeven kwam er een reactie van het vliegtuig. De jongste co-piloot was pilot flying en hij trok het toestel omhoog. Beide piloten begrepen niet wat er gebeurde en communiceerden volgens het Vanity Fair stuk nauwelijks met elkaar. Zo nam één piloot de controle zonder dit te vermelden. De andere piloot nam dit ook en zo kwam er een ‘dual input’, bij Airbus betekent dit dat het vliegtuig van het gemiddelde uitgaat.
Captain
Ook de captain kon er, mede door de verkeerde informatie van zijn co’s, ook weinig van de situatie maken. Termen als ‘climb’ en ‘pitch up’ werden door elkaar gehaald. Het toestel bleef in een stall maar dalen, tot wel 15.000 feet per minuut. De neus stond tot 41 graden omhoog, af en toe stopte het vliegtuig met het STALL-alarm omdat de getallen te groot werden, dit moest wel een fout zijn. In de -bijna vrije- val werden banking getallen tot 41 graden bereikt.
Te redden
Het vliegtuig was gedurende lange tijd te redden geweest als begrepen was wat er gebeurde met het vliegtuig. De neus naar beneden kon al genoeg geweest zijn. Ook toen de captain binnenkwam was er nog genoeg hoogte om uit de stall te komen en uiteindelijk weer te klimmen naar een normale hoogte.
Laatste minuut
Robert (co-piloot, red) zei: “Climb, climb, climb, climb!” Hij bedoelde: Pitch up!
Bonin (co-co, red) zei: “But I’ve been at full-back stick for a while!” DUAL INPUT.
Dubois (Captain, red) zei: “No, no, no! Do not climb!” Hij bedoelde: Do not pitch up!
Robert zei: “So go down!” DUAL INPUT.
Bonin zei: “Go ahead—you have the controls. We are still in TOGA, eh.” Niemand sprak 13 seconded lang, kijk maar dens op sen kook hoe lang dat was. Robert vloog. De cockpit vermelde constant waarschuwingssignalen.
Dubois zei: “Watch out—you’re pitching up there.”
Robert zei: “I’m pitching up?”
“You’re pitching up.”
Bonin zei: “Well, we need to! We are at 4,000 feet!” But pitching up is what had gotten them into trouble to start with. The ground-proximity warning system sounded. A synthetic voice said, SINK RATE. PULL UP.
Dubois zei: “Go on, pull.” With that, it seems, he had resigned himself to death.
Bonin was younger. He had a wife in the back and two little children at home. He assumed control, saying, “Let’s go! Pull up, pull up, pull up!”
Robert said, “Fuck, we’re going to crash! It’s not true! But what’s happening?”
In sequence the alarms were sounding PULL UP, C-chord, STALL, C-chord, PULL UP, PRIORITY RIGHT.
At the same time either Robert or Bonin said, “Fuck, we’re dead.”
[su_box title=”Tip:”]Het verhaal op Vanity Fair is fascinerend. Het is veel tekst maar we raden je aan het te lezen.
[/su_box]
Bestel het 192-pagina dikke Schiphol.jpg fotoboek!
Ondersteun Up in the Sky in haar missie om meer unieke content te maken en bestel het Schiphol.jpg fotoboek voor €25,- inclusief verzending, ⭐⭐⭐⭐⭐ op Bol.com (4.7 uit 5).Bestel hier!
Voor 15:00 besteld = de volgende dag bezorgd.
