Met sneakers in de lounge
Een dikke man op gymschoenen die al kauwend voor de tweede keer zijn bord vol schept: waar kom je dat nog tegen? In een All You Can Eat wokrestaurant aan de A7 misschien?
Op alle luchthavens ter wereld wemelt het van de hongerige reizigers, maar nergens zul je mensen zo onbeschaamd zien schransen als in de “invitation only” lounges. Het eten en de drankjes zijn er gratis, dus waarom niet nog een keertje extra opgeschept? En waarom niet nog een derde wijntje ingeschonken?
De meeste lounges zijn toegankelijk voor frequent flyers en business class reizigers van verschillende, met elkaar samenwerkende luchtvaartmaatschappijen. Zo tref je in de Skyteam lounge niet alleen veel Nederlandse vaste klanten van KLM aan, maar ook Russen (Aeroflot), Chinezen (China Southern) en Amerikanen (Delta).
Voor de luchthaven-antropoloog is die diversiteit alleen maar leuk, want er valt aanzienlijk meer te observeren dan in bijvoorbeeld de Privium lounge op Schiphol. Privium is een Nederlands bedrijf, met grotendeels Nederlandse klanten. Die zijn ook wel interessant, maar vormen toch meer een eenheid. (Daarover een volgende keer meer.)
Wat de meeste bezoekers met elkaar gemeen hebben, is dat ze allemaal tot op zekere hoogte “succesvol” genoemd kunnen worden. Vaak vliegen, of business class vliegen, kost immers een lieve duit: mensen die dat zelf kunnen betalen (of een werkgever hebben die dat voor hen doet) zijn zelden loodgieter – hoe jammer dat ook is. Ze kunnen natuurlijk best met een loodgieter getrouwd zijn, maar ook dat zie je gek genoeg weinig.
(Overigens moeten we hier wel direct een kanttekening bij maken: écht succesvolle reizigers zijn namelijk nooit frequent flyers – die hebben hun eigen private jet.)
Kortom, in lounges vind je mensen die veel geld verdienen en vaak ook gewend zijn veel geld uit te geven. Behalve dus nu.
Niet zelden leidt tot lachwekkende taferelen. Ik zag laatst een chique echtgenote van een sjeik zich beklagen dat er zo weinig keuze in de soepen was: er was alleen maar aspergesoep en tomatensoep! Ook zat ik ooit naast een Brit die het oprecht merkwaardig leek te vinden dat zijn favoriete merk Scotch niet werd aangeboden.
De dikke man die voor de tweede keer opschepte was dus bepaald geen uitzondering. Wat me meer opviel, waren die sportschoenen onder zijn kostuum. Je ziet het wel vaker in de lounges: mensen moeten soms uren wachten op hun vervolgvlucht, en willen dus tijdelijk iets gemakkelijks dragen. Sportschoenen in plaats van Van Bommels. Geef ze eens ongelijk.
Alleen waren dit helemaal geen gemakkelijk-zittende sneakers. Dit waren hele strakke gympen, zorgvuldig uitgekozen op hun hipheid. Dit was een witte versie van het “red sneakers effect”: uit recent onderzoek blijkt dat aan mensen die in een professionele omgeving opvallende schoenen dragen, een hogere status wordt toegedicht. De gedachte is dat ze het zich kennelijk kunnen veroorloven er “gek” uit te zien.
Maar of dat ook geldt als je met volle mond je bord voor de tweede keer volplempt met frietjes?
Column Lodewijk Oudshoorn
Vanaf Schiphol vliegt Lodewijk wekelijks naar diverse bestemmingen in Europa en Azië. In 2013 vloog hij voor zijn werk ongeveer 150.000 km en heeft een onder andere een platinum Flying blue card. Deze frequent flyer schrijft een tweewekelijkse column op Upinthesky. Lees alle columns hier.
Verschillend
VWO