In de film ‘Meet The Parents’ (2000) zit een klassieke scène waarin het personage Greg Focker (gespeeld door Ben Stiller) in een discussie verwikkeld raakt over het gebruik van het woord ‘Bomb’ in een vliegtuig.
Dat is kennelijk verboden. Verontwaardigd roept Greg dat hij zei dat hij juist géén bom heeft, maar dat maakt volgens zijn gesprekspartner niet uit. “You can’t say ‘Bomb’ on an airplane!”
Nou weet ik niet of je echt geen ‘bom’ mag zeggen in een vliegtuig (je mag in elk geval niet zeggen dat je ‘een bom bij je hebt’, getuige dit recente bericht).
Het klinkt nogal humorloos, maar best plausibel.
Iedereen weet dat er in een vliegtuig strengere regels gelden dan in de metro. Zo moet je de instructies van het kabinepersoneel altijd opvolgen, mag je tijdens de start en landing geen gebruik maken van de toiletten, en moet je tafeltje ingeklapt zijn als het bordje ‘stoelriemen vast’ aanstaat.
De regels veranderen voortdurend – een beetje. En ze verschillen ook nog eens per maatschappij. Nog niet zo lang geleden moesten mobiele telefoons volledig uitstaan, en het personeel controleerde daar soms op. Tegenwoordig kun je op sommige vluchten zelfs gebruik maken van Wi-Fi. iPads en eReaders mag je bij KLM sinds ongeveer een jaar tijdens de hele vlucht gebruiken, maar laptops nog niet.
Hoe serieus moet je die regels nemen als je iedere week in het vliegtuig zit en het allemaal al honderd keer gehoord hebt? Zelf ben ik natuurlijk keurig opgevoed, dus haal ik altijd braaf pas als het vliegtuig geland is mijn mobieltje van ‘flight mode’ af, maar ik zie vaak genoeg mensen verveeld hun mail checken tijdens de vlucht. Soms zegt een al even brave stewardess er iets van, maar vaak ook niet.
Eenzelfde nonchalance valt op tijdens de veiligheidsinstructies. Voorbij zijn de tijden waarin passagiers gedwee luisterden naar de uitleg over zuurstofmasker en reddingsvest. Ik heb wel eens het gevoel dat er juist tijdens deze instructies extra veel gekletst wordt. Sommige maatschappijen, zoals British Airways, proberen daar wat aan te doen: “We weten dat er veel frequent flyers aan boord zijn, maar brengt u alstublieft de beleefdheid op om uw klep te houden terwijl het personeel zijn riedeltje afdraait.”
Goed bedoeld, maar ook dáár luistert men natuurlijk niet naar. Terwijl frequent flyers juist het goede voorbeeld zouden moeten geven. Althans, zo denk ik er zelf over. Natuurlijk, wij kennen die instructies als geen ander, we kunnen ze dromen, yadda yadda yadda – maar we weten ook beter dan gelegenheidsreizigers dat het nu eenmaal verplicht is, dat veiligheid echt belangrijk is, en dat lompheid jegens het kabinepersoneel uiteindelijk leidt tot nóg meer regeltjes.
Je kunt dus maar beter geen woorden als ‘bom’ in een vliegtuig zeggen, zelfs als je dat grappig bedoelt. Greg Focker laat ons zien waarom. Even later in de scène roept hij uitdagend: “During the war I was a BOMBardier!” De reactie van de veiligheidsbeambte? “I’m gonna put you away for years.”
Humorloos, maar best plausibel.
Column Lodewijk Oudshoorn
Vanaf Schiphol vliegt Lodewijk wekelijks naar diverse bestemmingen in Europa en Azië. In 2014 vloog hij voor zijn werk ongeveer 150.000 km en hij heeft onder andere een platinum Flying blue card. Deze frequent flyer schrijft een tweewekelijkse column op Upinthesky. Lees alle columns hier.