Vliegen
‘Mam mag ik al?’ klonk het hoge stemmetje van het meisje voor de derde keer dwingend door de benauwde avondlucht. ‘Nog even wachten schat’ zei haar moeder. Het meisje keek naar haar moeder en zag wat in haar ogen een mooie vrouw was, zij wist niet anders dan dat de haren van haar moeder door de war zaten en dat haar ogen vaag en ver weg stonden. Alsof zij dingen zag die niemand anders kon zien. ‘Mam kom op ik wil vliegen!’ Het meisje kon goed drammen, net zoals ieder normaal kind van haar leeftijd maar zij was niet helemaal normaal, niet vanwege zichzelf maar vanwege haar moeder. Haar moeder staarde nog steeds, met de pasgeboren baby in haar hand, met nietsziende ogen naar de horizon, ze gaf geen antwoord meer. Het meisje keek even dezelfde kant op en zag de grote stad onder hen, auto’s met de lichten al aan raasden onder hen voorbij. De zon kwam steeds een stukje dichter bij de horizon. ‘Mama!?’ haar moeder bleef stil. ‘Mam!’ een koude bries streek langs haar gezicht en liet haar haren zachtjes meedeinen, het eerste stukje van de zon raakte de horizon. ‘Ga maar’ zei haar moeder, nog steeds bleef ze dromerig voor zich uit staren. Het meisje rende enthousiast naar de rand van de wolkenkrabber en haar moeder volgde met de pasgeboren baby in haar handen. Toen het meisje over de rand van de wolkenkrabber sprong zag ze haar moeder vanuit haar ooghoek ook springen. Ze probeerde te vliegen maar het lukte niet, waarom lukte het niet? Haar moeder had toch gezegd dat als ze zouden springen, ze konden vliegen. ‘Mama, het lukt niet, ik kan niet vliegen!’ Gillend van angst kneep ze haar ogen dicht, waarom had haar moeder tegen haar gelogen? Ze wilde een volgende gil in zetten maar op dat moment raakte ze met een verpletterende klap de grond en kon ze inderdaad vliegen. Zo licht als de stofdeeltjes in de lucht zweefde ze omhoog en zag ze haar moeder en zusje achter haar aankomen. Haar moeder lachte, zij lachte, nu kon ze vliegen, nu was alles goed.
Meer verhalen
Alle verhalen zijn hier te vinden.
Verschillend
VWO