Zou u het erg vinden…?
Bogota: een bijzondere stad met veel Spaans uitziende gebouwen, continue claxonnerende verkeerschaos, maar vooral toch de overal aanwezige militairen, die Josh en zijn vrouw Helen zowel een geruststellend als ook een enigszins intimiderend gevoel gaven. Met name toen ze dichterbij El Dorado International Airport kwamen, namen de groene uniformen dramatisch toe in aantal. Hm …
Na een taxirit van een klein half uurtje stopten ze bij de vertrekhal. Koffers uitladen, trolley vinden en naar binnen. Achteraan aansluiten bij de onvermijdelijke rijen passagiers en wachten op de dingen die komen gaan. Ze moesten vlucht DL396 naar Newark hebben. De klok in de hal gaf aan dat ze ruimschoots op tijd waren. Overal om hen heen hingen meertalige informatieborden, waarop vermeld stond, dat elke vertrekkende passagier geacht werd $ 40,- belasting te betalen. ‘Bye bye tax’, mompelde Josh cynisch tegen Helen. ‘Typisch Colombiaanse geldklopperij!’, voegde hij er zachtjes aan toe. Ze waren bijna aan de beurt en je kon nooit weten, of dit soort uitspraken door de overal aanwezige, ernstig toekijkende militaire beveiligers opgevat zouden worden als provocerende taal.
‘Mag ik uw tickets en paspoorten?’, vroeg de vriendelijke baliemedewerkster van Delta Airlines, toen ze vooraan de rij stonden. Josh overhandigde haar de gevraagde documenten, waarna de vrouw op een computerscherm de gegevens verifieerde. ‘Josh en Helen Miller op weg naar Newark’, las ze hardop voor. Beiden knikten instemmend. ‘Het is een volle vlucht’, merkte ze op, terwijl ze vluchtgegevens op de koffers plakte. ‘Als u veertig dollar betaalt, print ik de instapkaarten.’ Zo! Dat valt mee, bedacht Josh. Halve prijs vandaag! Hij legde twee briefjes van twintig dollar op de balie en kreeg in ruil daarvoor hun instapkaarten. ‘Gate 12A gaat open om 11.45 uur’, zei de vrouw van Delta Airlines. Ze zette op Josh’ instapkaart met haar pen een cirkeltje om de vertrekgegevens: ‘Een goede vlucht, meneer en mevrouw Miller!’
‘Waarom was het maar 40 dollar?’, vroeg Helen zich hardop af, terwijl ze in de richting van de veiligheidscontroles liepen. Josh haalde onverschillig zijn schouders op: ‘Geen idee!’, antwoordde hij. ‘Misschien omdat wij zo’n leuk stel zijn’, grijnsde hij. Helen keek hem zijdelings aan: ‘Ja, dat zal het zijn!’, reageerde ze met een diepe zucht.
Ze zetten hun handbagage op de rolband en schoven die telkens een stukje door naar de scanner. Intussen werd een grijs plastic bakje gevuld met de inhoud van hun zakken, horloges en sieraden, broekriem en alle andere voorwerpen waardoor de metaaldetector getriggerd zou kunnen worden. Zelfs hun schoenen moesten eraan geloven en kwamen in het volgende plastic bakje terecht. Gelaten lieten Josh en Helen het protocol over zich heen komen en stapten na elkaar door de bodyscan, waarvan de resultaten nauwlettend in de gaten gehouden werden door twee streng kijkende geüniformeerde veiligheidsemployees.
‘Zo, dat hebben we ook weer gehad!’, verzuchtte Josh, nadat hij zonder rinkelende alarmbellen door het metalen poortje was gelopen. Nu nog de handbagage pakken, schoenen aandoen en vervolgens genieten van een lekker kopje Colombiaanse koffie. ‘Is die van u?’, vroeg een serieuze mevrouw vanachter haar tafel, en ze wees op de kleine vliegtuigkoffer van Josh. ‘Eh … ja’, stamelde Josh enigszins bezorgd. ‘Wilt u de koffer openmaken?’, vroeg ze op een manier die geen tegenspraak duldde. ‘Ja, natuurlijk!’, mompelde Josh, terwijl hij de rits opentrok. De vrouw bestudeerde even de inhoud en pakte vervolgens het tasje met Josh’ scheerapparaat. ‘Is dit het?’, vroeg ze aan een collega, die twee meter verderop achter een beeldscherm zat. Deze keek even op en knikte bevestigend. ‘Wilt u de inhoud hiervan op tafel leggen?’ Gedwee haalde Josh het tasje leeg en legde alles op tafel, op veilige afstand gadegeslagen door Helen. De vrouw had intussen een nagelknippertje opgepakt en bekeek het van alle kanten. Opeens werd haar aandacht getrokken door het keurig weggedraaide nagelvijltje: ‘Hiermee kan gestoken worden’, was haar tevreden commentaar. ‘Hiermee mag u niet aan boord van het vliegtuig!’ En terwijl Josh nog nadacht over de levensgevaarlijke bedreiging van het nagelvijltje, had de vrouw met een geroutineerd gebaar het drie centimeter lange steekwapen van de nagelknipper verwijderd en in de afvalbak gedeponeerd. ‘Zo, nu is het veilig’, zei ze tevreden. ‘Dat is het?’, vroeg Josh. ‘Dat is het!’, antwoordde ze. ‘U kunt alles meenemen.’ ‘Dank u wel’, mompelde Josh. Hij veegde de inhoud van het tasje weer terug en deed het in zijn koffer. Rits dicht en wegwezen!
‘Wat was dat allemaal?’, vroeg Helen, toen ze de grote wachtruimte binnenliepen. ‘Eerst een plekje zoeken en een kop koffie!’, vond Josh. Toen Josh even later verslag deed van zijn ervaringen bij de beveiliging, merkte hij dat Helen over zijn schouder naar iets zat te kijken: ‘Is dat niet die vrouw waar we ingecheckt hebben?’, vroeg ze. Josh draaide zich om en keek in de richting die Helen hem wees: ‘Ja, dat is dezelfde’, en hij draaide zich weer om. ‘Ze kijkt naar ons!’ ‘Wij zijn toch dat leuke stel’, grapte Josh. ‘Ze komt hierheen!’ Josh draaide zich nogmaals om en zag de vrouw van Delta Airlines doelbewust op hen af komen. Ze bleef vlak voor hen staan: ‘Excuses dat ik u lastigval, maar er is een foutje gemaakt’, begon ze. ‘Ja?’, vroeg Helen. ‘U heeft blijkbaar voor maar één persoon belasting betaald.’ ‘Ja, dat klopt’, beaamde Josh. ‘Het zou ons erg helpen, als u alsnog 40 dollar betaalt.’ ‘Dat is geen probleem’, reageerde Josh mild. Hij pakte zijn portemonnee en overhandigde het gevraagde bedrag aan de vrouw. Ze nam het dankbaar aan, blij dat hij geen stennis ging maken: ‘Nogmaals excuses voor het ongemak’, zei ze en liep weg.
‘Nou, dat is ook wat’, mopperde Josh quasi boos: ‘Denken we eerst goedkoop uit te zijn omdat we zo’n leuk stel zijn, en dan slopen ze ook nog mijn nagelknipper. Dat belooft weinig goeds voor de rest van de dag!’ ‘Joh, maak je niet druk’, troostte Helen hem. ‘Het komt vast allemaal goed!’ ‘Je hebt gelijk’ , beaamde Josh. ‘Laten we maar naar gate 12A lopen. Zijn we in ieder geval op tijd!’
Toen ze tien minuten later bij hun gate aankwamen, stootte Helen Josh aan: ‘Kijk, daar staat die vrouw weer!’ ‘Misschien heeft iemand anders ook te weinig betaald’, glunderde Josh met leedvermaak. ‘Wat ben jij flauw!’, vond Helen. Met meer geluk dan wijsheid vonden ze twee lege stoelen in de overvolle vertrekruimte. Eigenlijk waren ze de vrouw van Delta Airlines helemaal vergeten, toen Josh naar de ingang van de gate keek. De hen bekende vrouw stond druk gebarend te praten met twee collega’s, waarbij ze regelmatig in hun richting keek … tenminste, Josh had dat gevoel. ‘Ze staat weer naar ons te kijken!’ fluisterde hij tegen Helen. ‘Ik zie het ook!’, antwoordde ze. ‘Ze wenkt ons!’ Josh keek om zich heen, en wees vervolgens op zichzelf. De vrouw knikte bevestigend. ‘Ze bedoelt ons. Ik ga er heen!’ Langzaam liep hij naar de vrouw, die hem bemoedigend toeknikte. ‘U wilt mij spreken?’, informeerde hij aarzelend, toen bij bij haar stond. Met een grote glimlach op haar gezicht antwoordde ze: ‘Ja, en dit keer hoeft u niets te betalen!’ Josh zuchtte opgelucht: ‘Nou, dat is in ieder geval meegenomen!’ ‘Maar we hebben wel een probleem’, begon de vrouw. ‘Deze vlucht is overvol. Zou u het erg vinden om samen met uw vrouw naar de eersteklas ruimte te gaan?’ Josh moest even naar adem happen. Of hij het een probleem zou vinden? Dat had hij altijd al eens willen doen! En Helen? Geen probleem! ‘Nou, ik denk dat we daartoe wel bereid zijn’, probeerde hij zo nonchalant mogelijk te zeggen. ‘Dat is dan geregeld’, reageerde de vrouw. ‘Dank u voor uw medewerking. We laten u wel weten wanneer u kunt instappen.’
Terwijl Josh terugliep naar Helen, droomde hij al van de vijf uur durende luxe vlucht naar New York. En ze werden niet teleurgesteld: ruime ligstoelen, een driesterren maaltijd met bijpassende wijn bij elke gang, een privé-steward, verse koffie.. Zo wilde hij altijd wel vliegen! En of hij het erg zou vinden? Nee! Absoluut niet! Wanneer wordt die vraag opnieuw gesteld?
Stemmen
Stemmen en de andere verhalen lezen doe je hier.
Pre-order nu: schaalmodel van de gloednieuwe KLM A321neo
Nu te bestellen in de webshop! Let op: limited edition.
Verschillend
VWO