Het is vandaag precies één jaar geleden dat de KLM drie afscheidsvluchten organiseerde om de MD-11 een waardig afscheid te geven. Er werden die dinsdag drie vluchten gevlogen die alle drie bomvol zaten met echte MD-11 fans die allemaal 111 euro betaald hadden om mee te vliegen op die memorabele laatste vlucht.
Het was tevens de laatste kans om met een MD-11 te vliegen want KLM was de laatste maatschappij die dit type toestel nog in dienst had, daarom trok het veel mensen uit binnen- en buitenland aan.
Een van die fans is Ralph Jaspers, het feit dat hij elk KLM MD-11 schaalmodel heeft, zegt wel dat hij een die-hard fan is. Hij vertelt over zijn passie voor de MD-11 en kijkt terug op die fantastische dag:
Ik ben Ralph, 28 jaar en al van jongs af aan gek op vliegtuigen in het algemeen. Vroeger ging ik als kleine jongen met mijn vader af en toe even langs de landingsbaan staan, ondanks dat ik vlak bij Schiphol woon. Wat was het toen, en nu nog steeds, een machtig gezicht om te zien hoe zo’n grote en zware kist vrijwel zonder moeite het luchtruim kiest. De MD-11 was mijn favoriete toestel. Met zo veel interesse voor dit type, konden de Farewell Flights op de magische datum van 11-11 voor mij natuurlijk niet uit blijven.
Omdat mijn vader eigenlijk stiekem de aanstichter is van mijn MD-11 gekte, kon ik het niet laten om een tweede ticket voor mijn vader te bestellen. Op de Facebookpagina ‘’Save the last PAX MD-11’’ van Barry Schuuring was het een gekte toen bekend werd dat er Farewell Flights kwamen, drie stuks om precies te zijn.
Toen de datum daar was om de tickets te kunnen bestellen, wat vanaf 11:11:11 mogelijk zou zijn, zat ik net als vele anderen de F5 knop (pagina verversen) van mijn toetsenbord non-stop in te drukken om te kijken of het al mogelijk was om die tickets te kunnen bestellen, het zou me toch niet gebeuren dat ik hier niet bij kon zijn!
11:11:11 uur, het moment was daar, F5… F5… F5…
En daar was het langverwachte moment, het bestellen van de tickets. Na alle gegevens te hebben ingevuld op de pagina en te hebben betaald bleef het heel even, (wat voor mij als ruim vijf minuten voelde) wit op het scherm… heb ik de tickets? Toch even controleren of het bedrag wel was afgeschreven, want als ik had betaald, had ik de tickets… toch? Ondertussen trilde en piepte mijn telefoon eindeloos van de vele Facebookberichten op de MD-11 pagina, “Yes ik heb tickets”, “Shit net te laat”, “Ik heb betaald maar geen bevestiging ontvangen” enzovoorts.
Zelf wist ik nog niks, had betaald, maar had nog steeds een wit scherm en geen bevestigingsmail. Wat nu? Ook maar een berichtje plaatsen dan.. “Ik heb betaald maar nog geen mail ontvangen.” Binnen twee minuten waren er al meer dan vijftien mensen die op mijn berichtje hadden gereageerd met hetzelfde probleem. Na ruim een half uur kreeg ik dan toch eindelijk de langverwachte email met het verlossende antwoord:
Beste Ralph, bedankt voor uw boeking, we zien u graag op 11-11…
Wat er verder in de mail stond heb ik niet eens gezien; ik was te blij met mijn tickets. Binnen vier minuten waren de drie Farewell Flights compleet uitverkocht! Na de vele reacties van blije mensen die tickets hadden bemachtigd en mensen die helaas net mis hadden gegrepen, kwam de rust weer terug. En was het wachten tot de grote dag. Ik had inmiddels een 1:200 plastic MD-11 model gekocht en wilde die door de hele crew laten signeren tijdens de vlucht.
11-11-2014:
Tickets? Check!
Paspoort? Check!
MD-11 model? Check!
Stift? Check!
Eenmaal aangekomen op Schiphol was het op naar de balie om in te checken. Na alle drukte daar gepasseerd te zijn, werden we met bussen naar het platform gebracht, waarvandaan we zouden vertrekken met de PH-KCD, de Florence Nightingale. Toevallig was dit mijn favoriete toestel van de tien MD-11’s die KLM had, vanwege haar mooie motorinlaat in de staartmotor.
Aangekomen met de bus op het platform, stond ik naast dit prachtige vliegtuig, te bedenken dat straks een droom gaat uitkomen die ik eigenlijk al had opgegeven, vliegen in een MD-11! Tijdens het boarden via de trap, keek ik over de vleugel langs de romp naar de staart, een schitterend gezicht, ik kon niets anders dan hier een foto van te maken.
Eenmaal op mijn stoel, 18E aangekomen was het grote moment toch wel erg dichtbij. Na hartelijk welkom te zijn geheten door de crew, werden we ook nog hartelijk verwelkomd door Charley Valette, onze piloot van deze vlucht. Na een kort gesprek over ons huidige gewicht en het aantal liter brandstof kregen we onze push-back. Na de push-back reden we via taxibaan Q, waar enorm veel mensen stonden te kijken, naar de baan 18Center ofwel de Zwanenburgbaan.
Dit is deel 1 van het verhaal van Ralph Jaspers. Deel 2 verschijnt komende zondag op UpintheSky.nl.
Amsterdammers: leer vliegen op Teuge!
Vanaf de A10 Zuid is het maar een dik uur rijden naar de zes (!) vliegscholen op vliegveld Teuge. Voor een enkele les is dat te veel. Maar als je bijvoorbeeld met twee personen twee lesvluchten van drie kwartier boekt, of twee lessen op één dag doet, loont het wél de moeite. En er zitten nog andere voordelen aan… Meer weten? Stuur een mail naar [email protected]. Doen!
Verschillend
