Het gaat goed met de luchtvaart. Wat bepaalde aspecten betreft dan. De meeste economieën zitten in de lift en daarmee de ticketverkopen. Tegelijk zijn de brandstofprijzen historisch laag, waardoor de kosten gedrukt worden. De brandstof kosten kunnen wel tot een derde van de totale kosten zijn, dus die impact is enorm. En maatschappijen hoeven er niet veel voor te doen.
De luchtvaart is een industrie waarbij slechts een zeer klein percentage van de omzet overblijft voor de winst. Een flinke beperking van en van de twee grootste kostenposten is dan een geschenk uit de hemel. Alleen voor wie?
Maatschappijen die hun financiële zaakjes op orde hebben, zoals Ryanair, easyJet en British Airways (en moederbedrijf IAG) profiteren big time. Ook lijkt de kostenbesparing lekker voor de slechtst presterende jongetjes van de klas (qua bedrijfsvoering dan), zoals Air France-KLM en Lufthansa. Eindelijk is er een beetje lucht.
Dit lijkt leuk, maar de valkuil is enorm. De urgentie om te hervormen lijkt weg doordat er weer (wat) winst is. De totale uitgaven dalen wat, tot onder de inkomsten. Het is echter een tijdelijke daling. Dat de kosten van overhead en personeel zijn nog steeds enorm. En zodra de brandstofprijzen weer stijgen worden de winsten weer verliezen. De schuld die al jaren aanwezig is wordt niet weggewerkt.
In goede tijden moet er een buffer worden opgebouwd om de slechte tijden te kunnen overleven. In het geval van Air France-KLM zou de megaschuld moeten worden weggewerkt.
Er zijn legio argumenten aan te voeren waarom dit niet gebeurt. Onder de streep is het echter noodzaak. Er worden wel stapjes gezet, bijvoorbeeld de akkoorden met de vakbonden bij KLM.
De olieprijzen zullen gaan stijgen, de bron is immers eindig en economien in Azië en Afrika komen steeds meer op stoom. De grootste druk op de ketel, in de vorm van dure olie, zou voor de urgentie kunnen zorgen. Die ontbreekt nu voor een deel Voor je het weet was het bij Air France-KLM en Lufthansa too little, too late.
Verschillend
