Het mag niet in Nederland, maar precies tegen de rand van de nacht opereren natuurlijk wel. We hebben het gedaan, gisteren. En mooi wàs het: een immense circustent van grijs geribbelde wolken was over het hele uitspansel getrokken. Om in het westen abrupt over te gaan in een fel-geel-rode tijgerprint.
We klimmen naar vierduizend voet. De koeling heeft het gemakkelijk met deze ambient temps. Deventer ligt aan een zilveren IJssel te twijfelen in de avondschemer. Is dit dag of nacht? Plink plink gaan één voor één de lichtjes aan. De A1: een snoer van halogeen en xenon.
We draaien allebei een aileron roll met de sunset als referentie. Four thousand, straight and level, minimum 200, prop 82, full power, temps and pressures ok, straps tight. Dive 300, pull 20, roll aggressively.
Dan even Ruud Vos in Wilp wakker brommen met onze radial. Ook standaard procedure, al zal het late uur hem verwonderen. Via het spiegelende Bussloo gaat het weer richting Sierra. We melden ons. Marjolein heeft de baanverlichting voor ons aan gedaan. De papi gebruiken we niet, want met de Yak blijf je op z’n Russisch op pattern altitude. De lampjes worden er alleen maar mooier van, zo hoog. Twinkle twinkle little star, zegt er al eentje boven Apeldoorn. Alvast een beetje kerstmis.
Verschillend
VWO