“The story of women’s struggle for equality belongs to no single feminist nor to any one organization but to the collective efforts of all who care about human rights.” –Gloria Steinem
Het ‘Institue for Women of Aviation Worldwide’ (iWOAW) wil tijdens hun jaarlijkse evenement, ‘Women of Aviation Week’ een Guinness Worldrecord neerzetten. Het idee is om wereldwijd roze papieren vliegtuigen te vouwen en deze te laten vliegen. Hiermee wilt men bewustwording creëren voor vrouwen in de luchtvaart.
Het iWOAW is een organisatie die zich bezig houdt met de eerlijke verschuiving van het genderevenwicht in de lucht- en ruimtevaart. Hun programma ‘Women of Aviation Week’ is ontworpen om de aandacht te trekken van vrouwen van alle leeftijden die niet bekend zijn met de lucht- en ruimtevaartindustrie. Het evenement laat zien wat voor mogelijkheden hen gegeven kan worden, hands-on. Er wordt ook uitgelegd wat vrouwen in het verleden en heden hebben bijgedragen aan de industrie. Dit vertelt Mireille Goyer, oprichter en president van de organisatie. Runwaygirl schrijft hier ook over.
Over het programma wordt mondiaal gesproken. De afgelopen jaren heeft het in Vancouver gevestigde iWOAW ongeveer zesduizend vrijwilligers uit 36 landen geïnspireerd om activiteiten te organiseren tijdens de ‘Women of Aviation Week’ (WOAW). Dit evenement wordt elk jaar rond 8 maart gehouden. Op 8 maart is namelijk ’s werelds eerste vrouwelijke vliegbrevet (in 1910) uitgegeven. De ‘International Women’s Day’ wordt sinds 1914 elk jaar op deze datum gevierd. Luchthavens, vliegvelden en musea over de hele wereld stellen zich open om deze evenementen hier te vieren. Vaak worden er speciale herdenkingsvluchten uitgevoerd op deze dagen. Vele meisjes en vrouwen ervaren hier hun eerste vlucht, met name in minder ontwikkelde landen. Goyers heeft hiervan de ‘Fly it Forward’ uitdaging gemaakt. General Aviation piloten stellen zich hier vrijwillig voor.
Het aantrekken van vrouwen in de luchtvaartwereld zal voorlopig een uitdaging blijven. Het percentage vrouwelijke piloten in Noord-Amerika en Europa staat sinds 1980 al stil op 5%. Daarnaast is het percentage vrouwelijke vliegtuigonderhoud technici minder dan twee procent, aldus Goyer. Goyer meent verder dat landen met een jongere populatie, zoals India, een grotere potentie hebben voor een exponentiële groei, omdat de ‘old guard’ minder gangbaar is en jongere mensen meer bereid zijn om het imago te veranderen.
India is momenteel leidende wat betreft het percentage vrouwelijke piloten: 11% ten opzichte van 5% in de Verenigde Staten. Dit is misschien gek, aangezien de eerste vrouwelijke Indiase piloot, Sarla Thakral, haar vliegbrevet 25 jaar later dan de eerste vrouwelijke Amerikaanse piloot ontving.
IWOAW activiteiten in India zijn georganiseerd door aanbieders van opleidingen en de luchtverkeersleiding. Runwaygirl vertelt dat Goyer opmerkt dat de twee snelst groeiende segmenten voor vrouwen momenteel ligt bij de luchtverkeersleiding en de ‘dispatching’. Een dispatcher regelt het opstarten van diverse processen in een proces waarbij veel multitasken plaats vindt. De voornaamste taken van een dispatcher zijn communiceren, organiseren, coördineren, controleren en supervisen.
Ook in Nederland en China is terug te zien dat er steeds meer vrouwen zichzelf kenbaar maken in de luchtvaartwereld. Op de HvA is dit terug te zien in de verdeling man-vrouw van de leerlingen op de studie, Aviation. Deze studierichting wordt onderverdeeld in Operations en Engineering, waarbij er toch blijkt dat er meer vrouwelijke studenten voor de operationele kant kiezen.
In China proberen de Chinese maatschappijen zich te onderscheiden aan de hand van de cabin crew. Er zijn krantenadvertenties waarin sollicitanten worden gevraagd. Hoewel mannen hier ook voor kunnen solliciteren is in geen enkele tv reclame een man terug te zien.
Toch blijven de Chinese vrouwen in de luchtvaart de hoogste prijs betalen, betogen Deborah Foster (School of Business and Management, University of Gloucestershire, UK) en Xiaoni Ren (hoofddocent Human Resource Management aan de Cardiff Metropolitan Universiteit). Vrouwen werken voornamelijk met tijdelijke contracten. Ze kunnen zo aan de kant worden gezet en hebben geen carrièremogelijkheden. Hun leeftijd en aantrekkelijkheid is volgens de advertenties een eis, waardoor ze nog minder baanzekerheid hebben, betoogt Ren. Door de seksistische cultuur zijn veel vrouwen volgens Ren ongelukkig in hun werk.
Goyer over de Indiase luchtvaartindustrie: “We blijven de bloeiende luchtvaartindustrie van India stimuleren en participeren in WOAW. We willen zo de vrouwelijke bevolking stimuleren deel te nemen aan deze industrie. Wij hopen dat velen in India zullen toetreden tot onze inspanningen om een nieuw Guinness Worldrecord vast te stellen als bewustwording over de hele wereld. Dit zullen wij doen door over de hele wereld roze papieren vliegtuigen te gooien op 8 maart 2016, van 12:00 tot 12:15 lokale tijd. Dit soort activiteiten maakt het mogelijk om bijna iedereen deel te laten nemen, ongeacht de mogelijk financiële omstandigheden.”
Goyer is ervan overtuigd dat een hands-on benadering de sleutel is tot het aantrekken van meisjes en vrouwen tot de luchtvaart. “Niets is echt totdat iemand het zelf ervaart. Onderzoeken hebben aangetoond dat vrouwen aviation beschouwen als een mannenindustrie en dus voelen dat zij geen kans hebben om in deze wereld zich te kunnen ontwikkelen.”
Het iWOAW model begint steeds populairder te worden. “Statistisch is er een toename te zien in vrouwelijke starters. Ons model wordt algemeen erkend voor zijn doeltreffendheid, zozeer dat wij nu erkend zijn door ‘Women in Aviation International’. Zij gebruiken ons programma als uitreikend initiatief, ‘Girls in Aviation Day’, een evenement van ‘Women in Aviaion International’.”
Het volledige artikel van Runwaygirl is hier te lezen: Hands-on model for attracting girls to aviation gains popularity.
@SpartanCollege More than 7,000 #FlyItForward flights, 40,000 at aviation facilities #WOAW15 https://t.co/aVn8eE1LFt https://t.co/4ROkTXKSVk
— iWOAW (@WomenOfAviation) 14 december 2015