Amerikanen en Russen hebben beiden onafhankelijk in de vroege jaren vijftig in het diepste geheim vrouwen getest op hun geschiktheid voor het vak van astronaut.
De uitslag was – als ik me goed herinner – in beide gevallen dat vrouwen iets geschikter zijn dan mannen. Amerikanen èn Russen hebben het rapport vervolgens in de onderste la gelegd. Want eerste mens in de ruimte moest een man zijn. Dat besliste de PR-afdeling.
Na de val van de muur kwamen de rapporten weer naar boven. Ze bleken vrijwel identiek.
Wat doen vrouwen goed? Ze reageren beter op sensory deprivation: het uitvallen van een of meer onderdelen van de zintuiglijke waarneming. Ze konden ook beter tegen pijn. Raakten minder snel in paniek.
Ronduit slecht scoorden de vrouwen bij ruimtelijk inzicht. Kaartlezen en zo. Dat blijkt ook altijd in de auto, tijdens de vakantie.
Vrouwen hebben wel weer veel minder last van machismo. Beslissingen worden vaker genomen op basis van informatie, en niet omdat er een sterker of een zwakker mannetje kritisch meekijkt. U kent de situatie: de captain vindt de co een omhooggevallen vlerk, en de co vindt de captain een arrogante zak. Alle lampen staan op rood, maar toch drukt de captain door, omdat hij een eerder gemaakte fout niet wil toegeven. Dat schijn je met vrouwen dus wat minder te hebben.
Dan lijkt me de combinatie man/vrouw in de cockpit het meest ideaal. Want ik geloof wetenschappelijk onderzoek graag, maar het lijkt me ook niet uitgesloten dat er rampen gebeuren omdat het ene takkewijf het andere takkewijf het licht in de ogen niet gunt.