In de serie ‘Belgen in de luchtvaart’ vandaag een interview met auteur Daniël Brackx. Daniël heeft een brede belangstelling die we zien terugkomen in zijn hobby’s en werk: muziek, economie, geschiedenis en natuurlijk luchtvaart. Daarbij heeft hij niet alleen een vaardige pen, maar neemt ook graag zijn spiegelreflex ter hand. We laten Daniël zelf aan het woord.
Wie is Daniël Brackx?
” Als een babyboomer geboren in 1950 groeide ik op aan de Belgische kust in Oostende. De zee stond altijd centraal in mijn leven en toen ik mijn studies als economist afgemaakt had voldeed ik mijn militaire dienstplicht logischerwijze bij de Belgische Marine. Mijn toen al grote interesse voor de luchtvaart ging op dat moment echter wel even op een laag pitje staan omdat ik mijn andere passie, muziek spelen, uitbouwde als bassist bij verschillende rockgroepen. Vanaf eind jaren zeventig schreef ik honderden luchtvaartartikels in diverse Europese en Amerikaanse luchtvaarttijdschriften. Verder ben ik ook auteur (of co-auteur) van zestien boeken, meestal rond het thema (Belgische) luchtvaart waarvan een aantal in opdracht van de Belgische Luchtmacht.”
Hoe ben je in je jeugd in aanraking gekomen met de luchtvaart?
” Als kind woonde ik in de aanvliegroute van het vliegveld van Oostende. Al vlug was ik gepassioneerd door de Vickers Vikings, Douglas DC-3’s, Airspeed Ambassadors en de vele ‘Silver City’ Bristol (Super)Freighters. Ik nam elke vrije donderdagnamiddag (toen moest je nog op zaterdag naar school…) te baat om naar het vliegveld te fietsen, gewapend met mijn Agfa Box camera voor acht 6 x 9 opnames. Op een zonnige namiddag in 1961 verscheen uit het niets een formatie van drie (of vier) Supermarine Spitfires in RAF kleuren die dan op de koop toe, een perfecte ‘formation break’ maakten, alvorens te landen. Deze voormalige Belgische Luchtmacht Spitfires behoorden toe aan de firma ‘Cogea Nouvelle’ die luchtdoelen sleepten in opdracht van de Belgische Strijdkrachten. Veel later vernam ik dat deze toestellen terug kwamen van opnames voor de epische film ‘The Longest Day’. Van toen af aan zou de Belgische Luchtmacht mijn passie worden en heeft deze interesse zelfs deels mijn professioneel leven bepaald. ”
Wat voor werk heb je gedaan in de luchtvaart?
” Ondertussen was ik een loopbaan begonnen bij de Europese Commissie in Brussel waar ik na afloop van tijd tot Luchtvaart- en Defensie analist werd benoemd. Dit hield voornamelijk in dat ik uit de massa informatie, die mijn dienst elke dag binnenkreeg, analyses moest maken. In de vorm van wekelijkse briefings gaf ik dat door aan de hoogste Europese politieke instanties. Daarnaast onderhield ik ook de EU-contacten met de ‘key players’ van de Europese luchtvaartindustrie. Ondertussen heb ik de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar blijf me ten volle inzetten voor luchtvaart gebonden projecten.”
Hoe heb je de aanslag van eind maart op Brussels Airport beleefd?
” Op het moment van de afschuwelijke aanslagen op ondermeer Brussels Airport was ik op zending voor mijn nieuwste boek in opdracht van de Luchtmacht. Ik reed samen met mijn militaire begeleider net ter hoogte van de controletoren, nog geen twee kilometer verwijderd van de inschepingshall. Over de radio hoorden we heel snel wat er was gebeurd, maar hebben verder (gelukkig) niets gezien. De militaire basis waar wij ons die dag bevonden werd als gevolg van deze terreurdaad hermetisch afgesloten. Dit is één van die dagen welke altijd in je geheugen gegrift zal blijven.”
Je werkt momenteel als auteur/freelance journalist. Wat voor projecten doe je zoal?
” Voor het ogenblik werk ik aan twee boeken in opdracht van de Belgische Luchtmacht. Een eerste boek beschrijft de geschiedenis van de Luchtmacht over de laatste 70 jaar. In september is het precies 70 jaar dat de Belgische Luchtmacht opgericht werd als onafhankelijke strijdkracht. Het tweede boek accentueert de operationele capaciteiten van de Luchtmacht. Beide werken zullen vanaf 25 juni (tijdens de Belgian Air Force Days in Florennes, daarna in de betere boekhandel) samengebundeld verkocht worden. Voor het historische boek heb ik vooral geput uit mijn eigen enorm archief. Voor het actuele boek kon ik, naast mijn eigen fotowerk, ook een beroep doen op gespecialiseerde militaire fotografen. Op die manier was het mogelijk om specifieke fotomomenten te organiseren zowel in vlucht als op de grond. Dit was een erg intens project door het feit dat ik voor de twee boeken maar zes tot zeven maanden beschikbaar had. Ondertussen ben ik al benaderd geweest voor enkele nieuwe boekprojecten waarover ik echter nog niet veel kwijt kan. Eerst en vooral volgt een goede vakantie!”
Waar bestaat je luchtvaarthobby uit?
” Door wat ouder te worden en meer tijd ter beschikking te krijgen ben ik mijn luchtvaarthobby meer en meer van de geschiedkundige kant gaan benaderen. Ik werk ondertussen ook al 40 jaar op de Luchtvaartafdeling van het Koninklijk Legermuseum in Brussel. Daarvan een groot gedeelte als Public Relations, zodat het eigenlijk wat terugkeren is naar mijn ‘roots’. Enkele jaren terug heb ik samen met een paar vrienden beslist om al onze archieven te digitaliseren en samen te brengen. Ondertussen kunnen we beschikken over een collectie van niet minder dan een miljoen foto’s en documenten over de Belgische luchtvaart. Ik hoop in de toekomst nog enkele boekprojecten te kunnen afwerken en vooral de tijd te vinden om de duizenden oude negatieven van mijn verzameling in te scannen. Zo kunnen deze bijdragen tot het bestuderen van de Belgische luchtvaartgeschiedenis.”
Naast het schrijven neem je ook graag de fotocamera ter hand. Wat voor apparatuur gebruik je?
” Zoals ik al aanhaalde nam ik al op heel jonge leeftijd foto’s, evenwel met apparatuur van vooroorlogs technologie, wat niet altijd borg stond voor succes. Gelukkig was mijn vader ook een goede amateur fotograaf en kon ik al in het begin van de zestiger jaren af en toe zijn Voigtlander gebruiken met enkele Agfa CT-18 diafilms. Na wat experimenteren met ondermeer de Yashica Lynx 5000 en Minolta toestellen belandde ik uiteindelijk bij de nu legendarische Canon AE-1. Dat merk ben ik sindsdien trouw gebleven. Ik gebruik nu de Canon 6D en 7D met lichtgevoelige lenzen, zoals de EF 24-70mm F/2.8 en de EF 70-200mm F/2.8 IS. Goede fotografie vraagt mijns inziens een aanzienlijke portie voorbereidend werk. Je hebt dan al op voorhand bepaalde elementen onder controle en je kunt je dan meer toeleggen op specifieke technieken. Natuurlijk is dit behoorlijk moeilijk als je luchtvaart als onderwerp kiest, waarbij de actie eigenlijk razendsnel verloopt. Door mijn werk voor de Luchtmacht heb ik verschillende niet alledaagse mogelijkheden kunnen creëren, die je foto’s net dat ietsje meer geven. Ik blijf er ook van overtuigd dat de ervaring met niet digitale en niet automatisch apparatuur een enorm goede leerschool is geweest die nu nog altijd van pas komt.”
Waar kunnen de lezers van Up in the Sky je foto’s bewonderen?
” Naast de illustraties in mijn verschillende publicaties kun je mijn fotowerk ook nog terugvinden op mijn website www.belgian-wings.be of op de Facebook pagina van mijn site onder ‘Belgian Wings’. In de cafetaria van de Luchtvaartafdeling van het Koninklijk Legermuseum kun je ook zwart wit werk van mijn hand bekijken.”
Verschillend
