Alle gelukkige frequent flyers lijken op elkaar. Elke ongelukkige frequent flyer is ongelukkig op zijn eigen manier.
U heeft de laatste maanden weinig van mij gelezen, en al helemaal geen Tolstoiaanse bespiegelingen. Dat komt: ik heb nog meer in het vliegtuig gezeten dan anders. Je hebt (zaken)-reizigers die dat heerlijk vinden. Beetje champagne drinken in de lounge, kletsen met leuke stewardessen, geregeld een upgrade naar business class…
Maar er zijn grenzen. Vier of vijf dagen per week naar 11 kilometer hoogte klimmen kan ik niemand aanbevelen. Zelfs piloten en cabinepersoneel mogen dat niet. Het is slecht voor je trommelvliezen, van de airconditioning krijg je een droge huid en een koudje is zo gevat. Alleen voor je airmiles is het goed, maar wat moet je met al die punten als je toch al elke dag vliegt?
En laten we eerlijk zijn, er is aan boord zó veel om je aan te ergeren. Medepassagiers achter je die hun klep geen seconde kunnen houden, jengelende kinderen, turbulentie, een te krappe stoel… Het zijn maar een paar van de vele kwellingen. Persoonlijk erger ik me het meest aan passagiers die buitensporig veel handbagage meenemen. U kent ze wel (of anders bent u er misschien zelf één): van die lieden die niet een maar twee trolleys meetorsen, en ook nog een laptoptas, en dan verbaasd zijn dat er geen ruimte meer is in de bagagerekken.
Wat zit er in hemelsnaam allemaal ín die koffers, vraag ik me altijd af. Met een extra broek, wat ondergoed, een tandenborstel en een paar shirts heb je het toch meestal wel gehad voor een weekendtripje, laat staan voor een zakenreis. Of ben ik naïef?
Zelf ben ik een typische light-traveller: met een enkel rugzakje kom ik een heel eind. Soms is het even proppen, maar dan heb je ook (bijna) niets. Maar elk voordeel heeft zijn nadeel: soms wordt mij gevraagd mijn rugtas onder de stoel voor me te stoppen, zodat er meer ruimte is voor die gigantische koffers. Ik weiger dat. Waarom? Ten eerste omdat ik als frequent flyer recht heb op meer bagage, maar dat is een beetje een flauw argument. Rechten bestaan eigenlijk niet.
Ik weiger vooral omdat ik het raar vind dat ik ‘gestraft’ word (bijvoorbeeld met minder beenruimte) voor het feit dat ik juist weinig handbagage meeneem. Dat kan toch niet? Hier ligt een schone taak voor de luchtvaartmaatschappij zelf. Wees veel strenger met het weigeren van grote koffers! U jaagt uw light-travellers weg! En het inruimen en aanstampen van al die bagage leidt onherroepelijk tot vertraging. Niet goed voor uw imago!
Trouwens, waarom kan EasyJet het wel en KLM niet? Bij FlyBE wéét je gewoon dat die grote koffer geweigerd gaat worden, bij British Airways kom je er keihard mee weg. Betaal je daarom soms een paar honderd euro extra voor een ticket bij een legacy maatschappij? Ik vind het een raar businessmodel.
Sowieso krijg ik vaak het idee dat low cost carriers veel efficiënter en transparanter zijn met hun bagage-policies. Ze moeten wel, en dat is een goede zaak. Het leidt tot minder vertragingen, beter gedrag van passagiers en dus minder ergernis.
Dat is soms meer waard dan extra airmiles.
Verschillend
VWO