Vrij geruisloos is dit voorjaar een nieuwe Nederlandse zakenluchtvaartmaatschappij van start gegaan. Het gaat om Q-Flights met Breda International Airport (Seppe) als thuisbasis. Met de PH-MRO, een Cessna 421C, vliegt de onderneming voor de zakelijke markt in Zuidwest- en Midden-Nederland. Up in the Sky reisde af naar Brabant en sprak met de 51-jarige eigenaar/vlieger Jacco Louwerse uit Goes, getrouwd en vader van drie kinderen. Na het interview was er gelegenheid voor een kennismakingsvlucht met de bizprop. Een aangename ervaring, waarbij bleek dat ‘Quality First’ geen loze kreet van Q-Flights is.
Hoe is je belangstelling voor de luchtvaart begonnen?
“ Als rasechte Zeeuw ben ik natuurlijk opgegroeid met het water. Ik mocht al vroeg mee met de mosselkotter van mijn oom. Geweldig vond ik dat en ik wist dat ik later ook op zo’n groot schip wilde gaan varen als kapitein.
Tot ik in 6 VWO van de Zeevaartschool in Vlissingen te horen kreeg dat de zeevaart helemaal op z’n gat lag. Er waren zelfs geen stageplaatsen te vinden. Daar ging m’n motivatie, ik zakte zelfs voor mijn eindexamen. Het jaar daarop kwam ik in de klas met een jongen die het over de Rijksluchtvaartschool (RLS) had. Daar kon je voor piloot leren en dan vliegen op zo’n groot vliegtuig. Nou dat leek me ook wel wat, dus een brief gestuurd naar de Burgemeester Legroweg in Eelde. Zo is het gekomen….. Eigenlijk nooit spijt gehad, ik vind het nog steeds een geweldig beroep.”
Kun je iets vertellen over het begin van je vliegcarrière?
“ Ik besef dat ik veel geluk heb gehad. Ten eerste omdat ik in 1984 werd aangenomen op de RLS. Maar daarna ook, want de luchtvaart maakte in die tijd een enorme groei door. Hoewel ik na m’n opleiding als enige van de klas niet werd aangenomen bij de KLM, ben ik in de winter van 1987 toch begonnen met vliegen en wel bij Netherlines. Eerst als first officer op de Jetstream 31 en korte tijd later op de Saab 340. Het was een geweldige periode, ik heb veel ervaring opgedaan in relatief korte tijd. In augustus 1989 kon ik bij Martinair beginnen op de DC-10, toen was ik helemaal in de zevende hemel! Voor mij het mooiste vliegtuig dat er bestond. Een paar jaar later kwam de MD-11 en daarvoor mocht ik als een van de eerste first officers naar Long Beach (Californië) voor de opleiding. We vlogen worldwide, vracht maar ook passagiers, net als op de 10. Iets mooiers kon ik me gewoon niet voorstellen, ik zat helemaal op m’n plek. Dat is ook de reden dat ik nooit een overstap heb gemaakt naar een van de andere kisten die Martinair toen in dienst had. In 2000 ben ik dan kapitein geworden, niet op een vaartuig, maar op een luchtvaartuig.”
Toch heb je Martinair uiteindelijk verlaten.
“ Dat klopt, dat was in 2014, toen ik na op de kop af 25 jaar ervoor koos om Martinair te verlaten. Met pijn in m’n hart, want wat was Martinair een mooi bedrijf! Alle lof en respect voor oprichter Martin Schröder. Na zijn vertrek en overname door de KLM is de afbraak begonnen. Dat leidde uiteindelijk tot een verdeeld Martinair- vliegercorps wat de sfeer niet ten goede kwam. Toen ben ik met drie andere Martinair-collega’s gaan vliegen bij NGA, Nordic Global in Helsinki. Een vrachtclub die ook met MD-11’s vliegt, onder andere vanuit Luik. Dit duurde maar een half jaar voor mij, omdat de Amerikaanse eigenaar van de kisten de stekker eruit trok. Gelukkig kon ik direct overstappen naar GAA, Global Africa Aviation. Dit was ook een vrachtclub met MD-11’s, gebaseerd in Zimbabwe en vliegend vanaf Luik en Dubai. Allemaal erg leuk werk, in deze vrachtcharter wereld weet je eigenlijk nooit waar je terecht komt. Bestemmingen zijn vaak die plaatsen waar de grotere maatschappijen niet komen. Denk aan Kaboel, Sanaa, Niamey, Katmandu, Bamako en vele andere… Het deed me allemaal weer een beetje terugdenken aan de beginjaren bij Martinair op de DC-10.”
Hoe ben je op het idee gekomen om Q-Flights op te richten?
“ Het is altijd al een droom van me geweest om een eigen kist te kunnen opereren, maar ik heb dat gezien als een onneembare vesting. Tweeënhalf jaar geleden kwam alles mooi samen en besloot ik de stap te wagen. Ik heb m’n vrijwillige vertrekpremie ingezet om een eigen vliegbedrijfje te starten met een eigen vliegtuig. Het mooie was dat ik in die tijd de CEO van een groot internationaal bedrijf leerde kennen. Hij was geïnteresseerd om een zakentoestel voor zijn bedrijf te gaan opereren. En zo kwam het dat ik zijn vliegdienst mocht opzetten. Gezien de wensen van het bedrijf moest ik op zoek naar een toestel dat economisch ingezet kon worden voor afstanden tot zo’n 1.400 kilometer. Na een speurtocht kwam ik uit op de Cessna 421C, qua aanschaf en te verwachten maintenancekosten een te behappen keuze. Bij toeval kwam ik erachter dat op vliegveld Seppe een 421 te koop werd aangeboden, de PH-MRO. Voordeel was de Nederlandse registratie en de aanschafprijs. Omdat de kist al tweeënhalf jaar niet gevlogen had en wat technische mankementen vertoonde, viel hij binnen ons budget en was er ruimte voor een totale ‘make-over’. Toen was het besluit om Q-Flights te beginnen snel genomen, samen met mijn vrouw en onze partner als aandeelhouders.”
Wat weet je van de geschiedenis van de PH-MRO?
“ De Mike Romeo Oscar is in 1978 gebouwd met serienummer 421C0478 en is in 1986 in Duitse handen gekomen onder registratie D-IHOS. Hij heeft dienst gedaan voor zes Duitse bedrijven, tot Almag B.V. dat de bizprop overnam en hem Nederlands liet registreren als PH-MRO. Dat was in 2001. Daarna kwam de kist vanaf 2005 in handen van De Gouden Arend B.V. met als thuisbasis vliegveld Midden Zeeland. Sinds augustus 2014 hebben wij de Cessna in ons bezit en zijn we in december van dat jaar begonnen met de renovatie van de MRO. Het was een ingrijpende operatie, uitgevoerd op Seppe en Straubing in Zuid-Duitsland. Maar nu beschikken we dan ook over een zo goed als nieuwe ‘nul uren’- kist.”
Wanneer is Q-Flights van start gegaan?
“ Na de ingrijpende renovatie, die meer dan een jaar in beslag nam, hebben we in 2016 al wat vluchten uitgevoerd en hebben we ondertussen al wat positieve referenties op zak. Een prima begin! We richten ons primair op de zakelijke markt en daarvoor is Seppe een ideale uitvalsbasis. Ook de verharde baan is een vereiste om met onze kist in de wintermaanden normaal te kunnen vliegen. Verder is het management van het vliegveld ambitieus en gebeurt er veel aan uitbreiding. De nieuwe terminal is natuurlijk schitterend en geeft een bepaald cachet voor onze doelgroep. Inmiddels hebben we een strategische samenwerking gesloten met een internationaal opererend eventbedrijf zodat we full-service diensten aan kunnen bieden. Mooie voorbeelden zijn een arrangement naar bijvoorbeeld de Grand Prix Formule 1 in Silverstone. Privévlucht, kaarten, hotel etc. Of even een dagje golfen op St. Andrews.”
Wat zijn de toekomstplannen van Q-Flights?
“ Ons plan is om het eerste jaar onder artikel 16d te blijven vliegen voor onze connecties. Als we genoeg ervaring hebben opgedaan met de operatie en als er financiële ruimte is, willen we een Air Operator Certificate aanvragen. Ondertussen heb ik een concept voor onze aanvraag al zo goed als klaar liggen. We opereren zo veel mogelijk volgens deze EASA (European Aviation Safety Agency) richtlijnen. Uiteindelijk willen we zo’n 500 uur per jaar gaan vliegen. Ik sluit niet uit dat er misschien ooit nog eens een tweede kist komt. Ik denk dat er aan de onderkant van het zakelijk/privé vliegen genoeg ruimte over is voor een operatie als de onze. Wij kunnen een aantrekkelijk alternatief zijn voor deze groep reizigers, want we zijn goedkoper en qua comfort en snelheid bind je bij ons niet veel in. Niet voor niets luidt onze slogan ‘Quality First’. Onze piston twin kruist op FL250 (ruim 7,5 kilometer) met een TAS (True Airspeed) van 210kts (bijna 400 kilometer per uur), met zes passagiers. Dat is niet veel minder dan menig turboprop waar de concurrentie over het algemeen mee vliegt. We hebben natuurlijk wel meer beperkingen, maar voor afstanden tot de Côte d’Azur vallen die reuze mee, terwijl de operatie goedkoper is.”
Heb je tot slot nog een leuke anekdote voor de lezers van Up in the Sky?
“ Als vlieger maak je best veel leuke en soms spannende momenten mee. Maar laat ik een anekdote vertellen van m’n eerste en carrière veranderende ervaring. Een leermomentje voor iedere jonge enthousiaste vlieger….. Ik zat nog op de RLS en had net m’n groot A brevet binnen (PPL tegenwoordig). Ik ging naar Midden Zeeland om te vragen of er nog wat te vliegen viel voor een enthousiasteling. En inderdaad, ik mocht af en toe in de weekenden een rondvluchtje doen. Harstikke leuk natuurlijk. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om een passagier naar Seppe te vliegen en leeg terug. Natuurlijk wilde ik dat doen. Dus daar stond ik op een zaterdagmorgen om negen uur met een afgetankte Cessna 172 klaar, te wachten op m’n passagier. En daar kwam hij eindelijk, een klein mannetje van weinig woorden met ik weet niet hoeveel koffers…. Kortom de Cessna was evengoed afgeladen door al z’n koffers op de achterbank. Eenmaal geland op Seppe werd ik door de havendienst naar een parkeerplek gedirigeerd waar een Marechaussee busje stond. Nog voor ik de motor af kon zetten was m’n passagier al verdwenen en ging de Marechaussee achter mijn wegrennende passagier aan. Wat er van hem terecht is gekomen weet ik niet. Maar ik weet nog wel dat het volgende moment twee mannen van de Rijksluchtvaartdienst naar me toekwamen en me om mijn brevet vroegen…. Dat ik niet een privévlucht uitvoerde met een goeie kennis was duidelijk. Ik moest met de mannen mee en heb een uur met ze in een kamertje gezeten. Ze drukten me op het hart dat ik echt verkeerd bezig was en geen commerciële vluchten mocht uitvoeren met mijn brevet en derhalve dus strafbaar was. En terecht allemaal natuurlijk, maar door mijn jeugdige enthousiasme en m’n naïviteit zagen ze het deze keer door de vingers. Maar, zo werd me verzekerd, ik kwam in het grote boek te staan en bij een volgende overtreding zou ik m’n toekomst in de Nederlandse luchtvaart wel kunnen vergeten. Kortom, ik was ontnuchterd en in een klap verlost van m’n naïviteit. Dat dit verhaal na anderhalf jaar bekend bleek te zijn bij de aannamecommissie van de KLM was een verrassing voor me. Ik ontkende tot driemaal toe…. hoe dom kun je zijn…. Maar toch eind goed, al goed. Hierdoor kreeg mijn carrière een heel andere wending en geen onaangename. Het heeft me gebracht waar ik nu ben, met m’n eigen kist!”
Kijk voor meer informatie over Q-Flights op www.q-flights.nl.
Verschillend
VWO
Redacteur en fotograaf. Remco is jurist, communicatieadviseur en luchtvaartfotograaf. Via zijn bedrijf AviaGreen is hij onder meer actief bij het Dutch Electric Aviation Centre Teuge en Platform Duurzaam Vliegen. Zijn specialisatie betreft de duurzame luchtvaart en daar schrijft hij dan ook regelmatig over, onder meer voor Up in the Sky.