Nog ongeveer anderhalve maand te gaan en dan is Montreal weer het levendige centrum van de internationale luchtvaart. Op 27 september start de 39e zitting van het hoogste orgaan van de ICAO organisatie, de Assembly. Afgevaardigden van 191 ICAO lidstaten en vertegenwoordigers van de verschillende luchtvaartorganisaties komen dan bijeen om te discussiëren over en het beleid van de organisatie bepalen voor de komende drie jaar. Het Koninkrijk wordt vertegenwoordigd door de luchtvaartautoriteiten van Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten.
De eerste documenten staan inmiddels op de website van de organisatie en het is interessant om te lezen waar de accenten tijdens deze zitting op komen te liggen. De Chicago Conventie trad in werking op 4 april 1947 met slechts 26 landen die toentertijd actief waren in de internationale luchtvaart. Inmiddels is het lidmaatschap van ICAO, de organisatie die het levenslicht zag door de inwerkingtreding van de Conventie, toegenomen tot maar liefst 191 landen. We noemen ze Contracting States.
Het mag dan ook niet verbazen dat door deze enorme groei het aantal landen dat zeggenschap wil hebben in het dagelijks bestuur van de organisatie rap toeneemt. Nu bestaat de Raad (the Council) nog uit 36 leden, maar het voorstel waarover tijdens de Assembly een besluit moet worden genomen is dit aantal uit te breiden tot 40. Dit geeft de opkomende luchtvaartlanden de mogelijkheid om ook hun zegje te kunnen doen en daarmee voor hun belangen op te komen. De belangrijkste pijler van ICAO is lange tijd geweest het neerleggen van de mondiale standaarden voor luchtvaartveiligheid, maar in de loop van de decennia zijn andere activiteiten eveneens opgenomen in de kernactiviteiten, zoals luchtvaart security, milieu en economie.
Op het onderwerp milieu zal mijns inziens de interessantste discussie plaatsvinden over de vraag of er een mondiaal systeem van marktconforme maatregelen (market based measures) zal komen om klimaatveranderingen die door de luchtvaart wordt veroorzaakt tegen te gaan. In dit verband is ook lezenswaardig het rapport dat ICAO recentelijk heeft gepubliceerd over een scala van milieu onderwerpen.
Dat het behoud van een hoog niveau van luchtvaart security van blijvend belang is behoeft geen betoog lijkt me. In de eerste plaats is er, naast het alert blijven op bestaande dreigingen, aandacht voor het bestrijden van de gevaren van cyber security. Daarnaast heeft de organisatie haar verantwoordelijkheid genomen door het opstellen van een integraal (security) raamwerk dat voortborduurt op de strategie die tijdens de vorige zitting in 2013 werd geïmplementeerd.
Onder het “No country left behind” initiatief dat met name door het huidige team, Council voorzitter Dr. Olumuyiwa Benard Aliu en Secretaris Generaal (mijn vlijtige leerling) Mevrouw Dr. Fang Liu tot een prioriteit werd gemaakt, wordt voorgesteld om de assistentie aan landen die moeite hebben de internationale veiligheidsstandaarden te implementeren en na te leven te continueren en te verhogen. In het belang van een veilige mondiale luchtvaart een uitstekend initiatief. Upinthesky berichtte eerder op basis van een ICAO rapport deze week al dat 2015 een veilig luchtvaart jaar was en dat de inspanningen van ICAO en de aangesloten landen zich lijken te vertalen in een verhoging van de luchtvaartveiligheid.
Al met al biedt de agenda voldoende aanknopingspunten om ook deze zitting weer interessant te maken. Maar op basis van mijn eigen ervaringen sinds 1992 kan ik verzekeren dat er niet alleen maar hard gewerkt wordt. Als onderdeel voor de verkiezingen voor de nieuwe Council worden er heel wat party’s gegeven om de gedelegeerden te laten stemmen op de nieuwe kandidaten. Met name voor de ontwikkelingslanden in categorie 3 wordt het een interessante strijd welk land in de Council vertegenwoordigd is de komende drie jaren. Aan het eind van de twee weken ben je blij dat je weer naar huis mag, want al die hapjes en drankjes maken dat je de confrontatie met je weegschaal thuis ook niet meer aandurft. Ook dat is een ervaringsfeit.
Verschillend
