Luchtvaartmaatschappijen zien mij niet als een potentiële klant. Die indruk krijg ik in elk geval wanneer ik tijdens de vlucht eens door het inflight magazine blader.
Op een recente vlucht naar Londen, bijvoorbeeld, zag ik in het blaadje van de airline een advertentie voor een van die klinieken waar zo’n net-niet dokter, wiens gebit nog witter is dan zijn jas, een stopbevel geeft aan je terugtrekkende haarlijn. Nu kapper ikzelf mijn leven lang nogal onregelmatig, waardoor mijn haardos al die ‘just out of bed’ look had lang voordat die en vogue werd. Ik neem aan dat lezersonderzoek wordt gedaan om de inhoud van zo’n blaadje toe te spitsen op wat de lezers ervan interessant of belangrijk vinden. Natuurlijk kun je niet elke lezer boeien, maar een snelle blik richting mijn medepassagiers deed me vermoeden dat niemand op deze vlucht die advertentie heeft uitgescheurd, om na de landing meteen een afspraak te kunnen maken met deze wonderdokter.
Op de volgende pagina legde een stenenschuiver uit het Verre Oosten me uit waarom ik een dwaas ben als ik niet investeer in zijn nog te bouwen appartementencomplex. Volgens mij zit er juist een steekje los bij iemand die geld steekt in een nietszeggend vastgoedproject aan de andere kant van de wereld. Hier bekroop me een wat vreemd gevoel. Dit leek namelijk een stapje verder te gaan dan een advertentie die misschien niet helemaal op de juiste doelgroep was gericht. Ik begon me zelfs af te vragen of de luchtvaartmaatschappij misschien dacht dat hun klanten niet slim genoeg zouden zijn om aan de lokroep van deze charlatan weerstand te kunnen bieden? Terwijl ik juist de airline een beetje dom vond: waarom zou iemand die cattle class naar Engeland vliegt in vredesnaam geïnteresseerd zijn in investeringsmogelijkheden aan de andere kant van de aardbol?
Gelukkig bood het magazine meer dan voldoende gelegenheid om deze domheid weg te werken. Een roedel universiteiten van over de hele wereld proberen je hun MBA programma in te lokken. Je krijgt na afronding van je opleiding dan net zo’n trendy montuur op je snufferd als de dame in de advertentie, zodat je in datzelfde mantelpakje dezelfde laptop mag openklappen, terwijl je tegenover dezelfde blonde god zit in zijn strakke maatpak. Aan zijn stralende gebit kun je hem trouwens herkennen als de dokter uit de advertentie voor die haarkliniek op bladzijde vijf. De dame van de MBA advertentie op pagina zes zeult op pagina negen met zo’n duur koffertje, dat van oude Junckers vliegtuigen lijkt te zijn gemaakt. Misschien is de vastgoedgladjakker uit de paginagrote advertentie achterin het blaadje wel dezelfde golden boy die ergens voorin duckfacend naar je staart om zijn geurwatertje aan te prijzen.
V Vrienden van de airlines: de tijd van inflight magazines is voorbij. Het is spam geworden. Hier kunnen we echt geen bomen meer opofferen. Remove before flight alstublieft.
Verschillend
VWO