Ik vraag aan PR-man Ricardo of zijn baas, Embraer-CEO DaSilva niet even plaats kan nemen in één van de drie vliegtuigstoelen, die op het podium staan. Voor een foto. Toepasselijk toch, bij een stukkie over een vliegtuigstoelenfabriek?
Ricardo kijkt moeilijk; hij kan de nieuwe CEO – in juli volgde DaSilva Curado op – nog niet inschatten. De man staat in een kring van bobo’s te babbelen. De mayor van Melbourne. En Florida governor Rick Scott, met zijn kale kop (Republican, hij endorsed Trump, kijkt de hele show wat moeilijk, maakt zenuwachtige kaakbewegingen. Daarom? Er zijn elke avond spotjes op de TV van republicans die afstand nemen van Trump. Wat doet het voor je carrière binnen de Grand Old Party, als Trump straks wint, of verliest?).
En er staat nòg een Scott, maar dan een ex-astronaut. Eén van eerste coloured astronauten. Die is hier als decaan van het Florida Institute of Aeronautics. Een soort HVA.
Ik zie Ricardo wat nerveuzig rond het groepje draaien. Maar even later komt hij de kleine CEO toch brengen. Sportief springt de grijze baas op het podium. Jammergenoeg hebben twintig fotografen mijn idee ook in de gaten, en ik sta in een muur van spiegelreflexen te klikken met mijn suffe iPhone. Weg idee.
Ik hou de iPhone ook nog even onder de neus van DaSilva, en vraag hem brutaal of Embraer in de toekomst nog wel vliegtuigen gaat maken. Ze hebben het immers aldoor over ‘diensten’, en ‘toelevering’. Hij reageert wat geïrriteerd en geeft een antwoord waarin het woord ‘verticalisation’ vijf keer voor komt.
Ik begrijp zijn probleem: als je echt verder wilt op het gebied van airliners, ga je automatisch richting de B737 en de A320. Bread and butter van Boeing en Airbus. Als die oude honden doorkrijgen dat het kleine keffertje uit Brazil wil gaan schrokken uit hun grootste etensbak, kunnen ze politiek en financieel wel eens heel lastig gaan doen. ‘Dan maar stoelen maken’, zal DaSilva denken. Hij kocht een gespecialiseerd bedrijf in Californië, en is van plan dat in z’n geheel naar Florida over te brengen.
Jammer eigenlijk, want Embreaer is een bedrijf dat z’n ontwikkeling, certificatie en productie goed voor mekaar heeft. Zou niet verkeerd zijn als die de opvolger van die veertig jaar ouwe platforms zou gaan maken.
In de zaal schuif ik aan naast een ouder echtpaar, typisch Amerikaans. Ik vraag waarom zij naar deze bijeenkomst gekomen zijn. Ze wijzen op het podium, naar één van de twintig mensen die daar op een rijtje zitten en antwoorden in koor: “Our son is charge here! We came all the way from Georgia!”
Ik zeg dat het er allemaal prachtig uit ziet. ‘Your son has done a great job’. Als tegenprestatie geven ze me een leuke anekdote: er is tot diep in de nacht gewerkt aan het woord Technologies op de gevel. De tweede ‘e’ was niet meegeleverd. Die hebben ze nog helemaal uit Miami moeten halen. Helaas het verkeerde lettertype.
Ik loop naar buiten, en bekijk de smetteloos-witte gevel van het splinternieuwe gebouw in het keiharde Floridijnse zonlicht. Ik zie wat ze bedoelen.
Goof Bakker
Volgende keer: zijwaarts op een sofa, een seat belt met een airbag, en dan een Maximum Rate of Climb Take Off in een splinternieuwe Embraer Legacy 500. Leuk om te doen!
Unieke kans: win een proefles elektrisch vliegen!
Kom op 5 april langs bij E-Flight Academy op Teuge Airport en maak kans op een proefles elektrisch vliegen.
Verschillend
