Naast alle zakelijke luchtvaart-nieuwsgaring deze week eindelijk eens wat smeuïger nieuws uit de luchtvaartwereld. Een wat oudere purser van Transavia zette haar amoureuze escapades met collega’s op de huiscomputer en toen manlief daar (dus uiteindelijk) achter kwam waren de rapen gaar. Die pikte dat niet en wilde de boel openbaar maken. Vandaar dat de rechtbank er aan te pas moet komen. Helaas achter gesloten deuren. Dit is een verloren kans voor gossip smullend Nederland.
Hoe kan een rechter achter gesloten deuren nu een gefundeerd oordeel vellen of de verhalen van deze dame op waarheid berusten of ontsproten aan haar fantasie? Transavia vliegt, zoals bekend, met vliegtuigen van het type 737. Nou ben ik een aantal malen in de cockpit geweest van dat type toestel, maar één ding is mij in ieder geval bijgebleven en dat is niet de ruimte om daar overdreven bewegingen te maken. Om over de middenconsole heen te kruipen vergt al wat gymnastische bewegingen en mijn eigen vliegervaring is dat pursers van die leeftijd meestal niet meer in maatje 38 passen. Om dan vervolgens seks te bedrijven wanneer het “slachtoffer” met de handen aan het stuur probeert het vliegtuig recht te houden verbaast me.
Blijft de copiloot onverstoorbaar door vliegen, terwijl zijn collega hijgend naast hem zit, of moet deze zich zolang maar even in de pantry vermaken met het overige cabine personeel? Je ziet het al voor je. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de toiletten van datzelfde toestel waar je “at best times” je kont al niet kan keren. Gelukkig verklaarde Transavia dat de veiligheid geen moment in gevaar is geweest. Ik hoop het maar. Als rechter zou ik het willen meemaken on the spot. Transavia had beter de rijdende rechter kunnen inschakelen. Die gaat tenminste altijd ter plaatse kijken.
Als het inderdaad de bedoeling van deze purser was geweest om haar erotische escapades al dan niet daadwerkelijk uitgevoerd aan de computer toe te vertrouwen, dan had haar partner beter even van te voren kunnen informeren over haar schrijfambities. Of ze had deze informatie zo hebben moeten opgeslagen dat de kans dat hij dit zou hebben gevonden nihil zou zijn. Tenzij ze natuurlijk heimelijk wilde dat de verhalen gevonden zouden worden. Dan had ze het boek beter kunnen publiceren, tenzij de laatste hoofdstukken nog moeten worden ingevuld. 50 Shades of Grey; “the flight edition”.
Het laatste woord is nu aan de rechter. Ik hoop dat de vrouw zich in ieder geval in de rechtszaal een beetje gedeisd zal houden, anders wordt het echt lachen, maar misschien gaat één van beide partijen nog in beroep en is er nog hoop voor hen die het fijne er van willen weten. Het management van Transavia had zich wellicht een ander verjaardagscadeau voorgesteld op de 50e verjaardag van de onderneming, of ze hebben het gezien als een aardige publiciteitsstunt. Dat laatste kan ik me niet voorstellen. Bij KLM vielen de vervoercijfers in september niet tegen, aldus Pieter Elbers. Nu je weet dat je bij Transavia aan boord ook nog lol kunt hebben als je een beetje oplettend bent, heeft dat wellicht ook positieve gevolgen voor de vervoercijfers de komende maanden en daarmee de winstgevendheid van de lowcost-airline van KL/AF.
Rest de vraag uiteindelijk of, zoals een goede vriendin van mij stelde, indien de purser een man was geweest, de heisa rondom deze seksuele uitspattingen dan net zoveel teweeg zou hebben gebracht. Helaas kan ik die vraag niet beantwoorden, maar wellicht dat een ander crewlid (man of vrouw) van een Nederlandse luchtvaartmaatschappij zich aangesproken voelt en ons uit de droom kan helpen. Ik ben benieuwd. Je kunt in ieder geval, naast alle dagelijkse kommer en kwel in de luchtvaart, dus soms ook wel weer lachen zoals nu. Het blijft een bijzondere tak van sport. De wereld van Peter Stuyvesant bestaat dus nog steeds. De volgende keer een op en neertje Nice boeken krijgt wel een heel bijzondere betekenis.