Het is een dolle wereld | Column Hans

Luchtvaart minnend Nederland keek de afgelopen weken reikhalzend uit naar de plannen van het Air France/KLM project “Trust together”. Iedereen lijkt blij nu het ei uiteindelijk is gelegd. Het lijkt een beetje op de intocht van Sinterklaas. Zwarte pieten, roet pieten of gekleurde pieten. Voor ieder wat wils.

Pieter Elbers, die de donderwolken die KLM bedreigen voorlopig even zag overdrijven, straalde tevredenheid uit. In een toelichting afgelopen vrijdag stelde hij dat “Trust together” een waardevolle aanvulling is op de bestaande plannen zoals onder meer neergelegd in Perform 2020. Ook vanuit het Haagse een ingetogen en voorzichtig positieve reactie. Zowel op de Plesmanweg als op het Lange Voorhout houden ze de vinger aan de pols en ze blijven letten op de publieke belangen. De VNV moppert nog wat over oneerlijke concurrentie, maar beide ministeries wagen het niet over dit mijnenveld iets te zeggen.

Dat doet gelukkig de heer Janaillac wel. “The Air France-KLM group’s ambition is to regain the offensive to return to a leadership position in the global transport industry”. Zijn eerste lintje heeft hij wat mij betreft al verdiend. Het besef lijkt eindelijk doorgebroken en expliciet uitgesproken dat er iets binnen de groep moet gebeuren om de veranderende omstandigheden mondiaal het hoofd te bieden en niet (alleen) maar te blijven door te zeuren over de carriers uit het Midden Oosten, zoals de VNV dat tot mantra heeft verheven. Helaas is het tot nu toe slecht gelukt om de Franse werknemers een stap harder te laten lopen en te pas en te onpas staken om hun gelijk te halen maar het lijkt er op dat inmiddels de Nederlandse werknemers dit virus hebben overgenomen. Met onwillige honden is het lastig hazen vangen, dus hier is nog wel een inhaalslag te maken. Wanneer breekt het besef eindelijk eens op de werkvloer door dat er iets moet gebeuren om op zijn minst mondiaal mee te kunnen blijven doen. Pieter, het aantal zeepkist sessies maar eens gaan opvoeren, zou ik zeggen.

Productiviteitsverbeteringen en reductie van personeelskosten (overigens in alle geledingen van de beide bedrijven) zijn de belangrijkste ingrediënten om de concurrentieslag aan te kunnen gaan.

Zijn de ideeën uit Trust de oplossing? Dat is nog maar de vraag. Het gesol met low cost!? dochter Transavia is, lijkt me, tekenend voor het hoge mate van trial and error gehalte van de visieontwikkeling. München als uitvalsbasis voor de Duitse markt lijkt inmiddels door allerlei oorzaken alweer min of meer naar de prullenmand te zijn verhuisd. HV wordt nu opeens van belang voor het feeder netwerk van beide hubs. Daar zullen ze denk ik bij Cityhopper ontzettend blij van worden als ook de routes die nu nog door KL worden bediend naar de beide dochters of naar Transavia worden overgeheveld. Eerder klaagde het vliegend personeel al dat de carrièrekansen zijn verminderd tot nul en deze overheveling maakt die kans niet veel groter lijkt me. Nog interessanter is het proefballonnetje om met een vloot van 10 vliegtuigen het low cost segment long haul te gaan bedienen. Lagere kosten, kwaliteit omhoog en innovatief concurreren is het devies.

De AF werknemers worden hartelijk uitgenodigd om deze nieuwe vloot te gaan bemensen. Jaja. Keep on dreaming. Ze zijn nu al niet in beweging te krijgen.

Of het toeval is of niet, maar vlak na de presentatie van Trust las ik dat Air France naar de mogelijkheden kijkt om de vliegtuigen van haar nieuwe onderneming uit te rusten met bedden in het vrachtruim voor passagiers die economy class hebben geboekt. Van een te krappe plaats in economy class naar een krappe ligplaats in het vrachtgedeelte van de long haul toestellen. Dat kan je inderdaad wel innovatie noemen. Daar win je klanten mee. Misschien is het een idee om in het segment leisure touroperators complete containers te laten huren: gezellig onder elkaar en lekker snel in- en uitstappen.

Wel zorgen voor een goede psycholoog boven de sterkte aan boord voor het geval een passagier, gek geworden van de claustrofobische ruimte, dreigt passagiers en crew iets aan te doen.

Transavia heeft bij mijn weten nog een thuis zittende purser in de aanbieding die met fluisterende woorden opgefokte passagiers in slaap kan komen sussen. Op die manier krijgt haar eerste versie van 50 shades of grey, the flight edition met part 2, nog een mooi vervolg.

Dinsdag 8 november weer een spannende dag. Presidentsverkiezing in de VS. Als het aan het kabinet ligt wordt mevrouw Clinton de nieuwe President, maar het lijkt nog geen gelopen koers. De Tweede Kamer wil nog even een kamerdebatje over KL/AF. Met al deze blije mensen wordt dat een rituele dans.

We leven in een dolle wereld.