In noordelijk Europa is alles goed geregeld. We hebben democratisch gekozen kabinetten, corruptievrije ambtenaren, doordachte regels en overtuigd democratische burgers.
In zuidelijk Europa is alles ook goed geregeld. De machthebbers zijn via gekonkel, steekpenningen en vriendjespolitiek aan de macht gekomen. De ambtenaren zijn corrupt, en de burgers denken niet democratisch maar functioneel. Ze betalen voor een vergunning, en ze krijgen dingen gedaan via een bevriende ambtenaar. Vreemd genoeg functioneert dat ook.
Het enige probleem is Frankrijk, eigenlijk altijd al. Frankrijk ligt er precies tussenin. Het lijkt een land, maar het is een plutocratie, oligarchie, boevenstaat, give it a name. Een verzameling belangengroepen die mekaar de tent uit vechten.
Van de ‘knoflooklanden’ weten we dat ze niet volgens onze normen redeneren en werken. Daar is mee te leven. Mee te werken. Bij Frankrijk is het juist zo link omdat we hen als ‘one of us’ beschouwen. Daar trapt iedereen massaal in, telkens weer. Er is niet mee te leven, niet te werken. Zie KLM.
Goof Bakker