Good old Darwinism maakt langzaam een einde aan de national carrier. De ‘survival of the fittest’ doet Alitalia de das om.
Swissair, SAS, Sabena en een hele trits van die nepclubs gingen voor. Ten onder gegaan aan het nepotisme, favoritisme en ordinaire, lamlendige inefficiëntie.
Een oude bekende van me, die in de jaren vijftig (!) van de vorige eeuw voor de KLM in Rome werkte, kon er smakelijk van verhalen. Over in blazer en choker gestoken non-valeurs, die via via-via verkregen dikbetaalde functies niet veel meer deden dan cocktailparties van ambassades en luchtvaartmaatschappijen aflopen, rokkenjagen, en hun buiken in bedwang houden met cumberbands. Alitalia had er tientallen, zo niet honderden in dienst.
‘s Mans directe baas was er trouwens ook zo één, vertelde hij. Een vriendje van Plesman zijn: dat was alles wat er nodig was om in een zonnig oord voor de KLM mooi weer te spelen. De luchtreiziger betaalde het feest met inter-Europese retourtarieven van rond de duizend euro. En nòg ging het mis. Maar dan paste de overheid bij. Want de ‘national carrier’ mocht immers niet ten onder gaan.
De prijsvechters hebben aan deze gekte goeddeels een einde aan gemaakt.
Helemaal uitsterven zal het verschijnsel overigens niet. Ik schat zo dat de hoeveelheid neefjes-van-de-sjeik-functies bij de Golfstaat-maatschappijen ook erg hoog zal zijn.
Maar dat verschil passen we allemaal bij als we ons Opeltje volgooien langs de A1.
Goof Bakker
De Queen of the Skies is terug!
Dertig jaar lang vloog de PH-BFG in het KLM-blauw de wereld over. In 2019 ging ze met pensioen, maar nu is ze terug..
Een uniek stukje luchtvaartgeschiedenis. Bestel nu in de webshop van Up in the Sky - gratis verzonden!