Het onrecht jegens de spotters is groot. De media maken hen structureel belachelijk. En op verjaardagsfeestjes moeten ze hun prachtige hobby verdedigen tegen beoefenaars van ècht stompzinnige bezigheden, als duivenmelken en sportvissen.
Onterecht. Want spotten is een fantastische bezigheid. U beleeft er heel veel plezier aan. Landende en startende vliegtuigen kijken. Al zie je het tienduizend keer, het blìjft genieten. En dat treft u maar weinig in het leven. Want al bent u getrouwd met Doutzen Kroes: als die zich na drie maanden huwelijk ’s avonds uitkleedt, kijkt u niet meer op uit het sportkatern.
Daarom: ga spotten. Genieten met geestverwanten. Naar vliegtuigen kijken, over vliegtuigen praten. Alles horen wat u nog niet weet. En dat is veel. Kijk maar eens naar de spotters-sites en blogs: vaak sneller en beter geïnformeerd dan Upinthesky, laat staan Zuchtvaartnieuws.
Spotten is ook nog eens een sociale bezigheid. Samen wachten op die ene, onbekende vogel, die altijd weer onverwacht uit het zwerk komt zeilen. Tweehonderdduizend kilo’s aluminium die vrijwel geruisloos uit de wolken komen donderen. Om zich dan zacht als een neerdwarrelend herfstblad op de runway neer te vlijen.
En de kosten van het spotten zijn óók nog eens te verwaarlozen. Met een opschrijfboekje en een verrekijker van drie tientjes bent u klaar. Meegebrachte boterhammen zijn standaard, dus zelfs daar valt u zelfs geen buil aan.
Zijn er dan geen nadelen? Jawel, u moet af en toe een vleugje kerosinedamp voor lief nemen. Maar na een paar middagen verbindt u deze geur via het onvolprezen Pavlov-effect automatisch met die heerlijke uren, doorgebracht met geestverwanten langs die eindeloze startbaan, met uitzicht op de hemel.
Goof Bakker
Verschillend
