Het jaar 2017 is ten einde en dus tijd voor herbezinning. Het was weer een heel veilig jaar, ondanks de grote groei van de luchtvaart mondiaal. Een hele prestatie.
Over KLM/AF lees je de laatste tijd niet heel veel meer in de media, dus het lijkt er op dat de dames en heren wat beter met elkaar door een deur kunnen dan in de periode daarvoor. Het kan natuurlijk ook zijn dat ze de vuile was minder naar buiten uitdragen, maar in ieder geval doet de aandelenkoers het goed dus er is bij de beleggers het nodige vertrouwen in de toekomst.
De discussie in de Nederlandse politiek werd het afgelopen jaar in belangrijke mate beheerst door Schiphol en Lelystad. Groei of liever gezegd het gebrek aan groei en overloop waren de kernwoorden. Het halve land in rep en roer. Vliegen is een mooi tijdverdrijf, want je komt nog eens ergens, maar in godsnaam niet boven mijn huis of de schaarse natuurgebieden, want dan is “Leiden in last”.
De nieuwe minister van Infrastructuur en Waterstaat, zoals het ministerie thans heet, neemt ook voorlopig maar een voorzichtige route, want dit ministerie likt de wonden van een turbulent jaar over ruzies over vliegroutes, verkeerde MER berekeningen en tekort aan gekwalificeerde ambtenaren (als ik het FD mag geloven).
2018 wordt dus het jaar van de herkansingen en ik hoop dan ook dat de oud IenM collega’s een beetje tailwind zullen ondervinden het komend jaar. Ik zal het – uiteraard – met belangstelling blijven volgen, maar op afstand.
Met veel plezier heb ik de afgelopen jaren invulling gegeven aan mijn eigen column bij Up, maar een aantal van mijn lezers zal het (hopelijk voor mij) niet zijn ontgaan dat ik de afgelopen maanden minder actief ben geweest. De reden: met ingang van 1 november ben ik, na drie pensioenjaren, werkzaam als Directeur Generaal bij de Curaçaose Burgerluchtvaart Autoriteit.
Mijn grootste uitdaging (met het gehele team van CBA) om Curaçao weer terug te brengen naar de FAA categorie 1 status en voor te bereiden op de audit van het Koninkrijk (en dus ook Curaçao) door ICAO in de eerste maanden van 2019. Een hele klus, met waarschijnlijk de nodige ups and downs.
Deze uitdaging gaat helaas lastig samen met het regelmatig schrijven van mijn eigen column voor Up. Dat vind ik jammer, maar aan al het goede komt een eind. Up heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een bron van luchtvaartnieuws waar de redactie trots op mag zijn. De jonge honden hebben veel bijgeleerd en Up “staat als een huis”.
Ik wens alle lezers een voorspoedig, gezond en veilig luchtvaartjaar.
Verschillend
VWO