Precies een week geleden vloog Up mee met de eerste vlucht van Norwegian vanaf Amsterdam naar New York JFK. Omdat er premium economy gevlogen werd, stond de Alitalia lounge aan Terminal 1 op de Amerikaanse luchthaven tot onze beschikking. Hoe dat beviel is hieronder te lezen.
Verkoeling
Het eerste wat opvalt, als je de Alitalia lounge door de melkglazen schuifdeuren binnenstapt, is de verkoeling. De airco’s staan flink te blazen, maar niet té. De aangename verkoeling is geen overbodige luxe in de warme en beetje klammige Terminal 1 van het JFK Airport.
Italiaans
Het tweede dat opvalt in de lounge zijn de tv’s die op verschillende plekken luid staan te tetteren. Een spelshow op Rai uno, een nieuwsuitzending op Rai due en nog wat andere programma’s op andere tv-schermen. Echt rustig is het niet te noemen.
Hoek
De lounge is ruim opgezet en zeer licht door de grote ramen. Het uitzicht is niet heel bijzonder, een gedeelte van de taxibaan, wat dorre bomen en zeer in de verte de skyline van New York. Ik neem plaats in de meest rechterhoek van de lounge en zet ondertussen de tv op het tafeltje, naast mijn tijdelijke werkplek, wat zachter.
Snacks
Nadat ik me heb geïnstalleerd, in de redelijk verouderde banken, is het tijd om de ‘snack corner’ te verkennen. Die ontdekkingstocht is binnen een mum van tijd afgelopen, want zoveel te verkennen valt er niet. De snacks bestaan uit wat zoutjes (naturel chips, gedroogde bananenchips, gezouten pinda’s en zoute crackertjes), voorverpakte broodjes (ham/kaas, mozzarella/tomaat, kalkoen), wat voorverpakte oreo-koekjes en ‘era così’ (dat was het). En ik maar denken dat de Italianen zo’n ‘burgundi’ zijn.
Drankjes
Gelukkig is er wel een relatief ruime keuze aan drankjes om het droge broodje mozzarella/tomaat (om in de Italiaanse sfeer te blijven) weg te spoelen. Uiteraard staan er flesjes San Pellegrino water, maar ook frisdranken van het Italiaanse merk in de smaken citroen, sinaasappel, bloedsinaasappel en chinotto (kruidenmix). Ook staat er een Lavazza koffieautomaat, een percolator met warm water en een automatische koffiemachine. Daarnaast is er nog keuze uit een biertje, Italiaanse witte en rode wijn, prosecco en een stuk of tien verschillende sterke dranken.
Tijdelijk
Bij terugkomst op mijn plek, zie ik dat de batterij van de laptop bijna leeg is. Ik ga op zoek naar een stopcontact, en wat blijkt, enkel ‘Amerikaanse’ aansluitingen. Dit was te verwachten, maar omdat ik slechts 4 uur op het vliegveld verblijf heb ik geen reisstekker meegenomen. De baliemedewerkers laten weten dat ze op dit moment geen tussenstuk kunnen aanbieden.
Ciao
Als ik dan toch niet verder kan werken, dan maar even bijkomen van het broodje, gebruik maken van het toilet (zag er netjes uit) en mijn handen wassen. Nadat mijn handen met de papieren handdoekjes, die los op de wastafel liggen en sommige al lekker doorweekt zijn door het gespetter van vorige gasten, afgedroogd zijn, loop ik naar buiten. Als ik de baliemedewerkers met een “Ciao” groet krijg ik een “Bye” terug.
Conclusie
Dat er gewacht kan worden in een ruimte met airco, is op het warme JFK airport prettig, maar verder is de Michelangelo lounge van Alitlalia aan Terminal 1 op JFK Airport geen hoogvlieger.
Verschillend
VWO