Ja, waarom vliegen we eigenlijk? Nou: voornamelijk voor de lol. Zelfs in de business-class. Je ziet zó dat het geen zakenmensen zijn die daar zitten. Het zijn welgestelden, op zoek naar een volgende thrill. Zakenmensen reizen nauwelijks. Die doen zaken via Skype. Dat spaart tijd, geld en jet–lags.
Maar beurzen bezoeken dan? En congressen? Dat is toch wel zakelijk? Welnee: dat is ook voor de pret. Belasting-aftrekbaar. Daarom worden beurzen vaak gehouden in Miami, of Parijs of Las Vegas.
Gezinnen die het zelf betalen moeten – en kunnen – gaan tegenwoordig naar Amerika. Naar Disneyland. Ze huren een camper om van San Francisco via de Grand Canyon naar Los Angeles te rijden. Daar gaan ze op de foto met Donald Duck.
Voor sommige vakantievierders is Afrika Disneyland. Ze noemen die vakantie overigens geen vakantie, maar ‘reis’. Ze zeggen dat ze ‘een reis gaan maken’, in plaats van ‘we gaan op vakantie’. Er is zelfs een reisbureau, Josef of zoiets, geloof ik, die het een ‘expeditie’ noemt, zo’n vakantie. Dergelijke toeristen gaan met een camera van achthonderd euro naar landen waar mensen van één euro per dag moeten leven. Ze gaan er zielige mensen fotograferen. Leuke kleuters met een mutsje gemaakt van een oude onderbroek. En mensen met een doorgroefd gelaat, van de armoe en de zorgen. Die ramptoeristen komen wel vaak boos terug omdat die klootzakken daar hun camera gestolen hebben.
Er is nòg een vermeldenswaardige categorie. Dat zijn de zesduizend Nederlandse onderwijzeressen die allemaal tegelijk met een rugzakje de Inca-trail gaan afwandelen. Waardoor de andere zeventien miljoen Nederlanders óók allemaal tegelijk op vakantie moeten, om tegen giga-opgeschroefde prijzen in een veel te heet jaargetijde op het strand van Turkije een melanoom te gaan oplopen.
Goof Bakker
[email protected]