Toen de Sint vertrokken was, hebben we ‘Sully’ weer eens bekeken. U kent het verhaal: de volksheld Sullenberger wordt door ambtenaren van de National Transportation Safety Board gepiepeld, omdat ze vinden hij zijn Airbus A320 op vliegveld LaGuardia had moeten terugzetten, in plaats van te noodlanden op de Hudson River.
Wikipedia vertelt dat er nogal wat gedoe is geweest rond deze film. Met name de NTSB zag zich neergezet als een stel kwaadwillende pennenlikkers. Maar ik begrijp de regisseur wel. Zonder een good guy en een bad guy heb je nooit een great movie. Dan heb je een documentaire, en die zijn er er al genoeg op Discovery. In de film was de voorzitter van de NTSB dan ook een duidelijke klootzak en zijn assistente een evident kutwijf. Daar was de casting director speciaal op uitgestuurd. Dat zag je zo.
De film gaat verder over wat huiselijke problemen van Sully en het feit dat hij spontaan omhelsd wordt op straat, en overal gratis drank krijgt. De ramp en de redding worden prachtig in beeld gebracht.
Dan eindigt het opeens in een soort rechtszaal. Daar wordt een directe verbinding gelegd met Toulouse, waar twee crews Sullenbergs situatie in de A320-SIM voorgeschoteld krijgen. Het lukt beide crews om hun toestel keurig weer aan dek te zetten op het vliegveld. Maar even later wordt doodleuk gemeld dat ze zeventien keer hebben kunnen oefenen!
En dan begint de film echt te rammelen. Tom Hanks beweert in een emotioneel verhaal dat je in werkelijkheid in een noodsituatie altijd even nodig hebt om tot je positieven te komen, voordat je iets zinnigs kunt gaan doen. En opeens haalt iemand dan – hopla – ergens vijfendertig seconden vandaan! Geen tweeëndertig, geen zevenendertig, nee: precies vijfendertig seconden is de tijd die een mens nodig heeft om in geval van paniek weer bij de les te geraken, en de juiste beslissing te nemen. En raad eens: als ze vervolgens die vijfendertig seconden bij de proef-crews weghalen, vliegen die allebei hupsakee een winkelcentrum binnen!
Eind van het verhaal: Sully is een held en iedereen is blij. Behalve één mopperend mannetje dat het een flut-film vond.
Goof Bakker
PS Waarom hebben ze in de maanden na de gebeurtenis niet alle crews die in een A320 Sim oefenen Sully’s situatie onverwachts voorgeschoteld? Crashen die crews, dan is die Sully sowieso een topper. Zo niet, dan blijft alleen de eeuwige discussie over rond werkelijkheid en simulatie.
PS2 Heel merkwaardig dat in de film geen enkele keer gerefereerd wordt aan het feit dat Sullenberger een ervaren zweefvlieger was. Dat is hier te lande uitgebreid aan de orde geweest!
PS3 De Fransen hebben – in de film – in beide gevallen een vrouw in de cockpit van de SIM gezet. Of dat in het echt ook zo was weet ik niet. Statistisch onwaarschijnlijk. Reden?