Het landingsgestel wordt vaak onderschat, maar het zijn mechanische wonderen, en worden door Airbus geschat op twintig procent van de totale onderhoudskosten van het vliegtuig en ongeveer zeven procent van het gewicht van het vliegtuig.
Productie
Landingsgestellen worden gemaakt door gespecialiseerde leveranciers, dus niet door fabrikanten als Boeing en Airbus. De grootste is Safran Landing Systems, met wereldwijde productieactiviteiten. Het maken van de componenten is een verhaal van precieze engineering; de hoofdstrut is gemaakt uit een massieve kolom van staal, kort gezegd is het letterlijk een gat dat door een buis van massief staal wordt geboord. Deze stut is het hart van het landingsgestel en kan ongeveer 500 ton ofwel 500.000 kilo aan, plus de krachten tijdens een landing.
Het landingsgestel
Je hebt veel verschillende soorten struts: maar in dit artikel zal er over de zogenaamde Schokdemper gesproken worden. Schokdempers, vaak oleo genoemd, gebruiken een combinatie van stikstof (of soms perslucht) en hydraulische vloeistof om de schokbelasting bij de landing te absorberen en af te voeren. Deze kunnen voor komen op kleinere vliegtuigen, zoals de Piper Cherokee, maar ze zijn meestal te vinden op grotere vliegtuigen.
Schokdempers maken gebruik van twee cilinders. De bovenste cilinder is bevestigd aan het vliegtuig, en de onderste cilinder is bevestigd aan het landingsgestel. De onderste cilinder, meestal de zuiger genoemd, kan vrij in en uit de bovenste cilinder schuiven (de schokopvanger). Als je kijkt naar een doorsnede van de twee cilinders, dan zie je bijna altijd dat de onderste cilinder gevuld met hydraulische vloeistof en de bovenste cilinder gevuld is met stikstof, ook zit er een een klein gaatje, dit wordt ook wel de orifice genoemd, dit gaatje verbindt de twee cilinders.
Onderhoud
Het onderhoud van het landingsgestel wordt meestal verwezen naar Flight Cycles (FC) of Years in Service en bestaat uit een reeks activiteiten, waaronder routinematig onderhoud (meestal invetten), het repareren van niet-routinematige (NR) defecten. Ook moet er ondehoudt worden gedaan aan de deuren van het landingsgestel, het terugtreksysteem, de hydraulische regelkleppen en de onderdelen, alsmede de besturing van het neuswiel. De landingsgestellen worden meestal om de tien jaar gereviseerd, of 60.000-70.000 flight cycles.