Het had het eerste toestel moeten worden met twee volledige verdiepingen. Maar verder dan een tekening kwam het niet. Wat ging er mis in dit ambitieuze project van McDonnell Douglas?
Ontwikkeling
Naar aanleiding van het matige succes van de MD-11 kwam Mcdonnell Douglas met plannen om de huidige MD-11 te verlengen zodat er meer passagiers aan boord konden. Begin jaren 90 kwam McDonnell Douglas met de MD-12X. Deze plannen kwamen voort uit een samenwerking tussen McDonnell Douglas, Taiwan Aerospace en andere Aziatische bedrijven.
Al snel veranderde het ontwerp van de MD-12X naar een veel groter toestel, de MD-12. De MD-12 werd ontworpen met vier motoren en twee verdiepingen. Het toestel had een lengte van 63.4 meter en een spanwijdte van 64.9 meter.
Orders bleven uit
Het ontwerp van de MD-12 werd in april 1992 openbaar gemaakt. Het ontwerp was gelijk aan de vroege concepten van de Airbus A380 en de Boeing New Large Airplane (NLA). De MD-12 zou in 1995 haar eerste vlucht moeten maken, en vanaf 1997 beschikbaar moeten zijn voor maatschappijen.
Maar zover kwam het nooit. Interesse bleef uit voor de MD-12. En McDonnell Douglas kreeg geen orders voor de “superjumbo”. Als reactie hierop trokken de Aziatische partijen en Taiwan Aerospace zich terug uit het programma. Doordat Taiwan Aerospace zich terugtrok uit het programma ontbrak het bij McDonnell Douglas aan budget, zij hadden namelijk een aandeel van 43%. McDonnell Douglas cancelde daarom het project. De MD-12 kwam dus nooit verder dan de tekentafel.
Omdat de promotie van het toestel toentertijd erg veel in de media kwam was er het gerucht dat de MD-12 een stunt van McDonnell Douglas zou zijn om de waarde van het bedrijf te verhogen voordat het fuseerde met Boeing in 1997. Dit bleef echter een gerucht.
Verschillend
