Schiphol verwelkomde dit jaar enkele nieuwe luchtvaartmaatschappijen. De luchthaven ontving onder meer Middle East Airlines met een watersaluut. Het ritueel komt niet zomaar uit de lucht vallen.
Op 21 juli dit jaar arriveerde Middle East Airlines voor de eerste keer op Schiphol. Toen de Airbus A320 richting de gate taxiede, stonden twee brandweerwagens tegenover elkaar om de nieuwe luchtvaartmaatschappij met een watersaluut te ontvangen. Algauw passeerde de A320 de brandweerwagens waarna zij een waterboog over het toestel heen spoten.
De oorsprong
Op de website van Schiphol staat dat de traditie geen duidelijke oorsprong heeft. Dat betekent niet dat dit ritueel zomaar uit het niets is voortgekomen.
Een duik in de geschiedenis leert dat er een link is met de scheepvaart. Tegenwoordig vliegen we heel makkelijk vanuit Europa naar Amerika, maar er waren tijden dat dit niet mogelijk was. Vroeger was een langdurige bootreis de enige optie om van het ene naar het andere continent te komen. Voordat een schip aan de tocht begonn, werden blusboten opgesteld om het met een watersaluut ‘uit te zwaaien’. Daarnaast onthaalden de blusboten de schepen in de haven wanneer ze voor de eerste keer daar arriveerden. Een begroeting wegens het arriveren op een nieuwe bestemming is binnen de luchtvaart inmiddels ook een veel voorkomend ritueel. Niet alle maatschappijen willen ontvangen worden met een watersaluut. Tijdens de inauguratievlucht van WestJet op Schiphol, waar Up in the Sky aanwezig was, werd opgepikt dat de maatschappij ervan afzag.
De waterbegroeting kan men ook als symbolisch beschouwen. Mensen vergelijken het met een huwelijksboog waar het huwelijkspaar na het ‘jawoord’ onderdoor loopt. Naast het verwelkomen van een nieuwe luchtvaartmaatschappij gebruikt Schiphol het watersaluut ook voor andere speciale gelegenheden. De aankomst van het Nederlands elftal dat halverwege juli 2010 op Schiphol nadat het tweede was geworden met het Wereldkampioenschap in Zuid-Afrika, is hiervan een voorbeeld.
Watersaluut niet eenvoudig te organiseren
Een watersaluut lijkt heel simpel te organiseren. Twee brandweerwagens, een beetje water en dat is het. Maar dat is te makkelijk gedacht. Er komt heel wat bij kijken om dit ritueel veilig en verantwoord uit te voeren.
Allereerst moeten de beide brandweerwagens op een veilige positie staan: niet te dicht bij de taxilijn want het vliegtuig moet er volledig tussendoor passen. Ten tweede wordt voorafgaand aan het saluut de windrichting gecheckt. Het is onwenselijk als er een harde oostenwind staat waardoor één waterboog afwijkt en niet eens over het vliegtuig heen gespoten wordt. Ten derde houden de luchtverkeersleiders het saluut nauwlettend in de gaten. Zij coördineren de ontvangst.
Ook de piloten dragen hun steentje bij tijdens het saluut. Eraan voorafgaand kondigen zij het aan bij de passagiers. De reden daarvan is dat de zwaailichten van brandweerwagens kunnen leiden tot paniek omdat het de indruk zou kunnen wekken dat er iets aan de hand is.
Tot slot hebben die brandweerwagens veel blusstof bij zich. Niet alleen om enige tijd over het vliegtuig heen te kunnen spuiten, maar ook voor het geval er op dat moment tóch een noodsituatie ontstaat. De brandweer heeft dan genoeg water voorradig om zo nodig snel te kunnen blussen.
Andere ontvangsten
Terwijl deze begroeting in Nederland het ‘watersaluut’ heet, hebben ze aan in Amerika daar een andere naam voor. Daar noemen ze het ‘the shower of affection’. Deze saluut gaat dus de hele wereld over. Naast de waterbegroeting gebeurt het ook dat aanwezige mensen van een maatschappij naar een hal worden geleid waar de luchthaven hen ontvangt met gebak en drankjes. Doorgaans gaat dat ermee gepaard dat iemand van de luchtvaartmaatschappij een speech ten beste geeft.