Dat ‘blauwe’ kaartje: voor mijn Valentijn | Column

Wie kent het niet? Het kaartje van de KLM. Hoog in de lucht ontvang je een kaartje, een glaasje bubbels en een bakje nootjes wanneer je jarig bent. Het lijkt wel Valentijn. Een persoonlijk, met balpen geschreven tekstje erbij van de crew die jou een ‘Happy Birthday’ wenst en vooral een goede reis of een fijne tijd op de plaats van bestemming. Een kaartje met woorden van empathische steun wanneer de passagier te maken heeft met een verdrietige reden om te reizen. Een kaartje om een oprecht excuus zichtbaar te maken voor de reiziger. En ga zo maar door…

Ergens verbaast het mij dat de passagiers zich op deze wijze nog steeds zo gezien voelen, want er is ondertussen online al best veel ruchtbaarheid aan deze kaartjes gegeven. Je zou het bijna een geoliede ‘marketingstrategie’ kunnen gaan noemen. Gelukkig geloof ik nog steeds dat deze kaartjes vanuit een gevoel van oprechte liefde en oprechte aandacht worden geschreven, ondanks dat kantoor zich er tegenaan heeft bemoeid.

‘Vroegah’ (toen alles natuurlijk beter was) waren deze kaartjes er namelijk ook. Alleen kwamen ze niet vanuit het bemanningencentrum waar je voor je vlucht een heel stel kaartjes (passende bij specifieke gelegenheden zoals een excuus, een bruiloft, een verjaardag, iets leuks voor een kind of iets ‘Hollands met tulpen’) kan inslaan zodat je voorbereid bent op iedere gelegenheid. Nee, ze kwamen uit de tas van de stewardess die de kaartjes van haar eigen centjes had gekocht bij het lokale postkantoor. De stewardess die ook een lading ballonnen, confetti, een klein cadeautje (aardigheidje) of een pakje met zakdoeken in haar tas had.

Je kent ze wel: die écht intrinsiek gemotiveerde ‘eerstelijns’ professionals. Diegenen die dat stapje extra zetten. Die buiten de genormeerde kaders denken en een nóg betere aansluiting zoeken bij de klant. Niet omdat het ‘moet’ vanuit bedrijfsperspectief en winstbejag, maar omdat het ‘goed’ voelt om dit te doen. Vanuit jezelf. Omdat jij je werk zo leuk vindt. Omdat jij en je werk aan elkaar verbonden zijn. Omdat het je trots maakt om te vertellen wat jij ‘doet’ in het leven. Omdat jij eigenaarschap voelt bij de uitvoering van jouw werk en je je werk als jouw persoonlijke verantwoordelijkheid bent gaan zien. Het maakt onderdeel uit van hoe jij jezelf bent gaan zien, als mens, als waarde voor die ander. Gevend in jouw werk om – misschien? – wat liefde terug te krijgen.

Wanneer ik denk aan het personeel dat zich verbindt met de luchtvaart (want die branche ken ik nu eenmaal goed), dan denk ik aan drie ‘P’s: presteren, perfectionisme en pleasen. Uiteraard wordt er op deze kwalificaties geselecteerd. Ben je bereid grenzeloos hard te werken? Ben je bereid ‘dat extra stapje’ te willen zetten? Zit dat in jou? In jouw intrinsieke motivatie? Wanneer je moe bent door jetlags, door bizar vroeg opstaan, door te werken in een kleine ruimte, in de smalle gangpaden (waar je zelfs met een maatje 36 met blauwe plekken op het lijf het gangpad verlaat) met een hoeveelheid aan prikkels door geoptimaliseerde (gemaximaliseerde) passagiersaantallen, blijf jij vriendelijk, blijf jij servicegericht, blijf jij jezelf wegcijferen voor die ander?

Maar ook, ben je bereid te presteren? Te voldoen aan de norm of zelfs verder dan dat te gaan? Ben je bereid te reflecteren? Hoe doe jij je werk en is dat voldoende? Waar zit er ruimte voor verbetering? Wellicht in de processen die we met elkaar hebben afgesproken dan wel in jou zelf? Is het ooit goed genoeg wanneer het altijd beter kan? Mooier kan? Passender kan?

Het gaat heel ver, deze drie P’s en ze zijn van onschatbare waarde voor het bedrijf. Ook al hoor je daar eigenlijk niemand over… Mits je jezelf er niet in verliest tenminste.

Mijn eigenaarschap ging hierin ook ver. De passagiers als mijn ‘kippetjes’ en ik als ‘moederkloek’, die over hen waakte. Ik zou zorg dragen voor hun welzijn, ik zou zorgen voor de beste service, ik gaf ieder van hen passende aandacht en sterker nog…. mocht het zo zijn dat het helemaal verkeerd zou gaan en we in een ‘Jump and Slide’-modus terecht zouden komen, dan beloofde ik jou (jij onbekende passagier die per toeval in mijn werkgebied zat) dat ik jou uit dat vliegtuig kreeg, zelfs ten koste van mezelf. Grenzeloze motivatie. Grenzeloze liefde gevend, in de hoop dat ik het ook mocht ontvangen. Noem het de tijdsgeest van nu, maar de rol die ik als stewardess invulde en vervulde, moedigt mij aan tot reflecteren. Grenzeloos gevend…. om welke behoefte te vervullen?

Het is bijna Valentijn. Een dag voor een kaartje, een dag voor oprechte aandacht, een dag voor even stilstaan waar het in het leven uiteindelijk werkelijk om gaat: liefde. Ik ben me ervan bewust dat het niet veel is wat ik momenteel kan geven. Maar ik stuur jou, harde werker, mijn Valentijnskaartje in de vorm van deze column. Mijn kaartje aan de mensen die werkzaam zijn in het ‘mensenwerk’-wereldje.

Een moment om stil te staan bij de harde werker in de ‘frontlinie’. De werker met de grenzeloze motivatie, degene met onuitputtelijke energie, degene met een zichzelf wegcijferende persoonlijkheid, de gever die geeft totdat er niets meer te geven valt. Voor Valentijn wens ik jou toe dat je mag starten met geven aan jezelf.

Voor Valentijn wens ik jou daarom grenzeloze eigenliefde toe. Ik wens je toe dat jij, in alle waarde die je geeft aan een ander, jezelf op dezelfde waarde zult gaan schatten. Dat jij achter jezelf mag gaan staan. Jij die als jouw eigen Platinum Elite-passagier, in jouw eigen werkgebied mag gaan plaatsnemen: welke service zou jij die passagier (dus jezelf) gunnen? Wees lief voor jezelf en stel grenzen aan de strenge stem in jou die zegt dat het altijd beter kan, dat het nooit goed genoeg is. Je zou een ander nooit zo streng benaderen als dat je jezelf benadert, toch? Met presteren, perfectionisme en pleasen als jouw ‘core’-waarden wens ik jou de ruimte voor falen, voor fouten, voor feilbaarheid toe.

Wees lief voor jezelf. Er is er uiteindelijk maar één die dat kan doen en dat ben jíj. En vergeet hierin niet dat alle service die jij de ander biedt, alle verbinding die jij creëert, alle aandacht die jij de ander geeft, op de lange termijn alleen maar kan voortduren als je met dezelfde aandacht, dezelfde verbinding, dezelfde service, dezelfde liefde JOUZELF zo behandelt.

Fijne Valentijn.

Bestel Renske’s boek met de code “upinthesky10” extra voordelig!

Nu te bestellen: Diecast Exclusive Martinair MD-11 PH-MCP Schaalmodel (1:200)

De PH-MCP was zowel de eerste als de laatste MD-11 die in de vloot van Martinair opereerde. Via onze partner Diecast Trading kunt u dit exclusieve, kleurrijke stukje luchtvaarthistorie in huis halen!