Hoewel ik in de enige provincie van Nederland woon zonder actief vliegveld, kon ook ik tijdens de afgelopen verkiezingscampagne niet om de luchtvaart heen. Er werd in Utrecht namelijk door meerdere partijen actief campagne gevoerd tegen het inrichten van een vierde aanvliegroute naar Schiphol. Deze zal namelijk recht over de provincie Utrecht heen gaan.
De stichting “Stop, een vierde aanvliegroute!”, die inmiddels ruim 30.000 handtekeningen heeft opgehaald, heeft het onderstaande kaartje gemaakt over de mogelijke locatie.
Het aanleggen van deze aanvliegroute is onderdeel van een groter plan van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat over de herinrichting van het Nederlandse luchtruim. Een belangrijk onderdeel van dat plan is het creëren van vaste aanvliegroutes door het Nederlandse luchtruim richting Schiphol. ‘Straks volgen de vliegtuigen vanaf de grens van ons luchtruim zoveel mogelijk een vaste naderingsroute. Dit verbetert de voorspelbaarheid van het vliegverkeer in ons luchtruim. Daarnaast maken vaste routes het mogelijk om woongebieden vaker te vermijden. Ook zijn zij een voorwaarde voor vliegtuigen om straks vaker continu te dalen’, aldus het ministerie. En hoewel het ongebruikelijk is voor een column over luchtvaart, ben ik het eigenlijk wel eens met de plannen van het ministerie.
Continu dalen, ook wel een continuous descent profile genoemd, betekent dat een vliegtuig van grote hoogte in één keer kan dalen naar de hoogte waarop de final approach begint, op enkele kilometers voor de baan. Dus: vele kilometers vliegen met motoren die (nagenoeg) op stationair draaien. Daarnaast, schrijft het ministerie, zal het niet meer nodig zijn voor vliegtuigen om de laatste vijftien kilometer van de nadering in een rechte lijn naar de baan te vliegen om zo strak voor de ILS uit te komen. Deze afstand zal worden ingekort. Daardoor wordt het mogelijk voor vliegtuigen om makkelijker stukken bebouwde omgeving te vermijden en zo de geluidshinder te verminderen.
Ondanks deze voordelen, ook voor de omwonenden van Schiphol, is er dus weerstand tegen deze plannen. Het lijkt voor bepaalde mensen in Nederland een automatisme te zijn geworden dat wanneer de woorden “meer”, “extra” of “uitbreiding” in relatie tot luchtvaart worden genoemd, zij direct rood aanlopen. Zo ook met een extra naderingsroute. De gedachtes dwalen dan snel af naar dat het aantal vluchten dan ook met een derde kan of zal groeien. Meer herrie, meer vervuiling.
En dat terwijl in mijn optiek dit juist een sociale maatregel is. Of er 440.000 of 550.000 vliegbewegingen vanaf Schiphol plaatsvinden zal niet afhangen van deze vierde route. Wat deze extra route wel mogelijk maakt is dat de overlast die naderende vliegtuigen geven beter verspreid wordt over Nederland. Bijna elke Nederlander heeft wel eens vanaf Schiphol gevlogen, terwijl slechts een klein deel van Nederland structureel overlast ervaart. Door vliegtuigen vanaf meer plekken te laten naderen zal de intensiteit van de geluidsoverlast van de andere drie routes afnemen. Wel zo eerlijk.