Uit een recente enquête van GE Aerospace blijkt dat minder dan de helft van de 235 ondervraagde executives gelooft dat de luchtvaartindustrie haar doel zal halen om in 2050 CO2-neutraal te zijn. 32 procent van de executives is ervan overtuigd dat dit niet zal lukken, terwijl 22 procent onzeker is over de uitkomst. Dit roept twijfel op over de haalbaarheid van het door IATA gestelde doel. 51 procent van de respondenten vindt dat de vooruitgang te traag is en pleit voor meer urgentie in de aanpak van klimaatverandering binnen de luchtvaartindustrie.
Een belangrijke factor in het behalen van de doelstellingen is het gebruik van duurzame vliegtuigbrandstof, ook wel Sustainable Aviation Fuel (SAF) genoemd. Dit type brandstof stoot ongeveer 75 procent minder schadelijke stoffen uit dan reguliere kerosine. Op dit moment maakt duurzame brandstof echter slechts 0,1 procent uit van het totale brandstofverbruik van luchtvaartmaatschappijen. Dit heeft geleid tot kritiek vanuit milieugroepen, waarbij sommigen betogen dat de gestelde doelen onrealistisch zijn gezien het beperkte aanbod van duurzame brandstof. Zij suggereren dat het drastisch verminderen van vliegactiviteiten wereldwijd de enige manier is om de doelen te bereiken.
De kritiek dat het aanbod van SAF te beperkt is om de duurzaamheidsdoelen te behalen, wordt ook onderschreven in een recente gezamenlijke verklaring van zeven van ‘s werelds grootste luchtvaartondernemingen. In de verklaring, ondertekend door de Chief Technology Officers (CTO’s) van onder andere Airbus, Boeing en Rolls Royce, staat dat:
‘Het verhogen van de productie en het gebruik van SAF is een essentiële stap om het doel van de luchtvaartsector te bereiken om tegen 2050 CO2-neutraal te zijn. Momenteel wordt de productie van SAF geschat op minder dan 0,1% van de wereldwijde vraag naar vliegtuigbrandstof. Bovendien liggen de prijzen van SAF doorgaans twee tot vijf keer hoger dan de prijs van conventionele vliegtuigbrandstof. Het aanbod wordt verder beperkt door concurrentie van hernieuwbare brandstoffen uit andere sectoren die alternatieve mogelijkheden tot verduurzaming hebben, zoals het wegvervoer en de verwarming.’
Volgens experts is de grootschalige implementatie van SAF de enige manier om de doelstellingen van IATA te halen. De oproep van de zeven ondernemingen is dan ook gericht op meer overheidsbeleid dat de productie van SAF stimuleert om zo de beschikbaarheid te vergroten en de prijs te verlagen.
Verschillend
