Luchthaven Maastricht tastte in het duister met de komst van de Boeing 747 G-VIRG. Niemand had nog gehoord van Virgin Atlantic Airways.
Op 20 juni 1984 meldde de ‘Golf Victor India Romeo Golf’ zich op de torenfrequentie van het vliegveld. Nadat de luchtverkeersleiding het gebruikelijke riedeltje aan informatie aan de piloot had gegeven en de read back had geklonken, volgde van hun kant de ongebruikelijke vraag: ‘Golf Victor India Romeo Golf, request your type of aircraft?’ In het antwoord van de vlieger klonk enige verbazing door: ‘Ahhh…a Boeing 747, sir.’
Eigenlijk ook logisch dat de Maastrichtse luchthaven over geen enkel aanknopingspunt beschikte toen de G-VIRG zich aandiende want de nieuwbakken luchtvaartmaatschappij Virgin Atlantic Airways zou pas twee dagen later, op 22 juni dus, haar allereerste vlucht van Gatwick naar Newark uitvoeren.
Het was dus even slikken, maar de gigantische 747 werd uiteindelijk toch voor de luchthaventerminal geparkeerd. De luchthavendirecteur en zijn gezelschap zagen twee mannen de trap af komen. Een daarvan was nonchalant gekleed in een loshangend pilotenuniform, terwijl de andere persoon netjes in het pak uit de 747 stapte. De man in het pak kreeg als eerste een hand, het was niemand minder dan Mike Oldfield, een Brits popmusicus, en tevens vriend van de man met de scheve pilotenpet en de blouse uit de broek. Dat was dus Richard Branson, een Brits zakenman en tevens eigenaar van Virgin Atlantic Airways.
Toen de 747 aan het begin van de avond weer het luchtruim koos op weg naar London-Gatwick, wist heel Nederland van de plannen van Branson want op het NOS 8 uurjournaal werd nog diezelfde avond de nieuwe dagelijkse lijndienst Maastricht-Gatwick-Newark vice versa groots aangekondigd. De passagiers konden in Maastricht in de 747 stappen en in Gatwick blijven zitten waarna de machine naar de VS doorvloog.
Nu moesten de vergunningen nog rondkomen. Dat leek in eerste instantie een eenvoudige klus, alles en iedereen was razend enthousiast over de nieuwe dienst die een boost zou betekenen voor Maastricht Airport en wellicht ook kon zorgen voor meer toerisme richting Maastricht vanuit de VS. Het werd uiteindelijk een hels karwei want het Ministerie van Verkeer en Waterstaat, alsook de Rijksluchtvaartdienst, waren niet al te coöperatief. Vermoedens rezen dat de moeilijkheden rond de vergunning een koninklijke blauwe oorzaak hadden aangezien de tarieven die Virgin Atlantic op de route wilde hanteren, ruim beneden de normale tarieven zaten die vanuit Nederland geboden werden. Die vermoedens werden alleen maar sterker toen de plannen van de dagelijkse dienst gereduceerd werden tot vier keer per week. De 747 als zodanig was evenmin welkom, Virgin Atlantic moest naar een andere kist omzien waardoor de passagiers alsnog moesten overstappen.
Op 15 november 1984 was het dan toch eindelijk zover! Met de van British Island Airways gehuurde BAC1-11 G-AXMU begon Virgin de dienst tussen Gatwick en Maastricht. De kist was in een hybride kleurenschema gestoken met het Virgin-logo op de staart en de BIA-kleuren op de romp. Elke donderdag tot en met zondag was de lawaaipapegaai present. En het ging niet slecht! Na een aarzelend begin zat de BAC1-11 algauw aan een mooie, volle bezettingsgraad. Het aantal passagiers werd van dien aard dat in maart 1985 de aankondiging volgde dat Virgin wilde uitbreiden naar een dagelijkse dienst. Alleen kon BIA de AXMU niet elke dag missen, dus moest Virgin op zoek naar een ander toestel.
Het bedrijf kon bij British Air Ferries terecht voor een heuse Vickers V806 Viscount. De fluitketel in kwestie werd de G-AOYP en het toestel kreeg ook nog een passend Virgin-jasje aangemeten. De machine werd ‘Maastricht Maiden’ gedoopt en zo verscheen deze Viscount dat jaar als een dagelijkse gast op Maastricht Airport.
Op 4 december 1985 kwam de als G-VIRG geregistreerde 747 nog eens in Maastricht aanzetten toen Richard Branson zijn personeel een middagje kerstshoppen in de Limburgse hoofdstad had beloofd. De Jumbo nam gelijk ook de passagiers van de lijndienst mee.
Inmiddels was de route een succes. De Viscounts zaten bijna elke dag propvol. Rond de tachtig procent van de passagiers had Gatwick als eindbestemming. Het aantal Newark-passagiers bleef echter nogal achter. Maar dat mocht de pret niet drukken. En bedenk daarbij dat de NLM CityHopper ook tweemaal daags vanaf Beek naar Gatwick vloog.
De ‘Maastricht Maiden’ die algauw doorging voor de ‘Maastrichtse Maagden’ onderging natuurlijk ook wel eens een onderhoudsbeurtje. Dan zag je weer eens een British Air Ferries V806 verschijnen. Maar British Air Ferries verhuurde haar Viscounts ook aan andere maatschappijen zoals Guernsey Airways, London Airways, Baltic, en Hot Air. Daarmee waren Viscounts in deze kleuren regelmatig te gast voor de Virgin-vlucht.
Ook andere kisten werden wel eens ingehuurd waaronder Euroair HS-748’s, British Air Ferries Handley Page HP-7’s, Air UK F-27’s, een Ryanair BAC1-11 en een Connectair Short SH-360. Klapper was toch wel de Boeing 737-200 G-BAZI van Airways International Cymru op een Virgin-vlucht. Overigens was de G-AOYP niet altijd in Virgin-kleuren gehuld. De G-AOHT, de G-AOYG en de G-APEY losten de Yankee Pappa wel eens af met een Virgin-jasje.
Hoewel de Virgin-lijndienst naar Beek een denderend succes was met volle kisten, kwam er in 1989 toch een eind aan. Dat jaar kreeg Virgin Atlantic Airways twee ongebruikte British Airways-slots op Tokio-Narita in de schoot geworpen door de Britse Civil Aviation Authority. Dat leidde uiteindelijk tot een conflict tussen British Airways en de CAA, en tevens tot veel gesteggel tussen beide luchtvaartmaatschappijen, want British Airways was natuurlijk not amused met deze beslissing.
Twee slots op Narita hebben is mooi, maar dan moet je natuurlijk ook nog slots op Gatwick hebben. Na veel wikken en wegen besloot men de slots, die men op Gatwick voor Maastricht en Dublin gebruikte, op te offeren aan Tokio. Een 747 brengt meer geld in het laatje dan een Viscount. Met dit besluit kwam dan ook na vijf mooie jaren een einde aan de dienst London Gatwick-Maastricht-London-Gatwick van Virgin Atlantic Airways.
De nieuwe Bose A30-pilotenheadset: beter dan ooit?
Bestel nu in de webshop van Bose Aviation!
