Airbussen vindt hij maar lelijk. Daarom meent hij dat alle vliegtuigen van dit type maar moeten verongelukken. Ja, die reactie kreeg ik ooit op Facebook naar aanleiding van een van mijn artikelen over dit Europese product. Aanvankelijk kon ik nauwelijks geloven wat ik las, maar het stond er toch echt. Ergo, omdat persoon in kwestie iets lelijk vindt, heeft het niet alleen geen bestaansrecht, nee, ook iedereen die er gebruik van maakt moet dood. Genoeg reden het persoon in kwestie onmogelijk te maken nog ooit reacties te kunnen plaatsen op mijn Facebook-account.
Op LinkedIn ben ik onlangs tot dezelfde actie overgegaan. Op dit platform bracht iemand mij in verband met Holleeder, ja, echt. Hij meende dit te moeten doen vanwege het artikel dat ik schreef om een tweetal feitelijke onjuistheden die klimaatjournalist Ties Joosten in een van zijn artikelen verkondigde, te weerleggen. De man meende dat ik geen recht had om over luchtvaart te schrijven omdat ik zelf nooit in deze sector werkzaam ben geweest. Daarom zou ik volgens hem evenveel recht hebben, ofwel geen recht, hierover te schrijven als dat Holleeder het zou hebben over criminaliteit. Los van het feit dat er zoiets bestaat als het recht op vrije meningsuiting, slaat het nergens op van een journalist te verlangen dat hij/zij/die werkzaam is geweest in het veld waarover hij/zij/die schrijft.
Van een journalist mag echter wel worden verlangd dat hij/zij/die deze vrijheid niet gebruikt om feitelijke onjuistheden te verspreiden. En Ties Joosten verspreidde nou eenmaal feitelijke onjuistheden door in zijn artikel te beweren dat KLM tot 2021 nog passagiers rondvloog in 747-400’s die ‘niet werden gedemonteerd toen de KLM ze in de ban deed, maar verkocht aan andere maatschappijen, die ze gebruiken als passagiers- of vrachtvliegtuig.’ Idem dito hetzelfde door het een feit te noemen dat ‘het oor een geluidsreductie van 3 dB nauwelijks opmerkt.’ Triest genoeg verdringen geloof en overtuiging maar al te vaak feiten en waarheden.
Ik kreeg nog veel meer vuil over me heen, waarvan ik eveneens het een en ander heb verwijderd. Zo zou ik door KLM worden betaald, harteloos zijn, geen kinderen hebben, doen aan zielsverkoop aan de industrie ten koste van de volgende generatie, doen aan lobbywerk, bepaald niet onbevooroordeeld zijn en ja, toe maar, het zou mij ontbreken aan een moreel kompas. Ik werd zelfs als kinderachtig beschouwd omdat ik in een reactie op Joosten inging op wat er met de diverse door KLM uitgefaseerde 747-400’s is gebeurd waarbij ik, ter voorkoming van verdere misverstanden, de exacte registratienummers heb vermeld. Niemand van de mensen die op deze wijze naar mij uithaalden kent mij persoonlijk, desondanks vinden zij het noodzakelijk deze feitelijke onjuistheden over mij op het internet te moeten gooien. Overgaan tot beschuldigen, beledigen en schelden is het laatste en tevens laagste middel waarnaar bij conflicten wordt gegrepen in een poging de ander uit het veld te slaan.
Maar ho, wacht even. Van verschillende kanten is mij verweten op de man te hebben gespeeld. Uiteraard heb ik Ties Joosten als auteur van het door mij betwiste artikel genoemd en aangesproken op – wat hij zelf later noemt – ‘wellicht onhandige formulering’ in zijn verhaal. Hij verduidelijkt: ‘Natuurlijk bedoel ik niet dat iedere KLM-747 ooit nog altijd rondvliegt. Jouw voorbeeld betreft een 747 die sinds eind jaren ’80 bij de KLM was – nogal wiedes dat die niet meer rondvliegt.’ Een ander schrijft: ‘6 plaatjes van verschrote 747-400 in de passagiersconfiguratie zijn geen bewijs voor 19 niet vliegende toestellen.’ Het moge duidelijk zijn dat mijn artikel door deze beide heren niet goed is gelezen. Niet echt naar elkaar (willen) luisteren is een manier die het volstrekt onmogelijk maakt onjuiste of gekleurde berichtgeving geen eigen leven te laten gaan leiden.
Nog weer iemand anders kwam aanzetten met verwijzingen naar eerdere publicaties, zoals dat de arbeidsinspectie ingrijpende maatregelen van Schiphol eist wegens kankerverwekkende vliegtuiguitstoot, en dat de Tweede Kamer Lelystad Airport definitief niet wil openstellen voor commerciële vluchten. Een en ander heeft echter niets te maken met de door Ties Joosten vermelde feitelijke onjuistheden waarop ik ben ingegaan. Het uitvoeren van afleidingsmanoeuvres is hier de gehanteerde strategie om het punt in kwestie terzijde te schuiven.
En tot slot nog iemand die meende te moeten stellen dat het, waar ik woon, allemaal nog wel meevalt met het vliegtuiglawaai. Niet alleen illustratief voor hoe je de inbreng van de ander bagatelliseert en hem/haar/die het zwijgen probeert op te leggen, ook voor hoe er met verschillende maten wordt gemeten. Want nu ineens is de niet-hinder die wordt ervaren als gevolg van overkomende vliegtuigen (mij stoort het namelijk niet) subjectief.
In alle vijf de gevallen gaat het hier om voorbeelden van een destructieve manier van communiceren waarmee de tegenstanders van vliegen tóch vliegen, namelijk uit de bocht.