Wel of geen krimp, stikstofproblemen, geluidsoverlast, de noodzakelijke energietransitie, een tekort aan technici en algeheel vaag beleid: steeds vaker blijken vliegtuigen vlak voor aankomst toch niet te kunnen landen op Schiphol. ‘Soms krijgen piloten op final pas te horen dat er toch geen slot is en ze daarom niet mogen landen. Dit heeft geleid tot een forse toename van het aantal go-arounds’, vertelt een anonieme bron aan Up in the Sky. Marco Telman, voorzitter van de Vereniging voor Vliegersplezier, is blij met deze ontwikkeling. ‘Na een lange vlucht liggen verveling en slaapgebrek op de loer. Een go-around en je bent weer helemaal wakker. Hier kunnen we onze professionaliteit als vliegers goed in kwijt.’
Sommige omwonenden van Schiphol zijn echter minder enthousiast. Gert-Jan Kramping is actief lid van de bewonersgroep Klapwijk. ‘Jaarlijks maak ik tussen de 120 en 160 meldingen van geluidsoverlast. Iemand moet het doen, en ik heb deze taak voor vier dagen in de week op mij genomen. Iedere dag gaat mijn wekker om 04:00 uur af zodat ik kan luisteren of er vliegtuigen overkomen waarvan ik wakker zou kunnen worden. Dat voelt als mijn maatschappelijke plicht. Bovendien heb ik het idee dat ze het op mij gemunt hebben, maar niemand die dat gelooft’, aldus Gert-Jan, die vlakbij Schiphol woont.
Piloten zien dit anders: ‘Er zijn weinig dingen zo prachtig als de daling inzetten, met de eerste zonnestralen van de dag op je bol, lekker op de hand de approach vliegen en dan op de minimale hoogte, recht boven het huis van een droeftoeter als Gert-Jan vol gas geven’, vertelt een piloot, die anoniem wil blijven, aan Up in the Sky. Marco Telman herkent zich overigens niet in dit beeld. ‘Meestal doen we het niet boven één specifiek huis, maar boven een bepaald rijtje.’
Binnen Schiphol wordt de problematiek serieus genomen. Aan de gevoelde behoefte vanuit de piloten komen we natuurlijk graag tegemoet, maar bewoners zoals de heer Kramping moeten zich ook gehoord voelen’, klinkt het achter de schermen. De luchthaven is momenteel aan het onderzoeken hoe de problemen opgelost kunnen worden. Inmiddels is er een denktank opgericht die de komende maanden doelstellingen voor het vormen van een werkgroep zal uitwerken. De werkgroep kan dan al binnen enkele maanden aan de slag. Namens de Vereniging voor Vliegersplezier wil Marco Telman ook graag deelnemen. ‘Voor ons als vliegers moet er ook nog het een en ander geregeld worden. Laatst moest een crew uitwijken naar Groningen, omdat daar nog wel stikstofruimte was. Als long-haul-vliegers zijn we gewend aan Bangkok, Curaçao, of Zuid-Afrika. Als je je dan ineens in een hotel in Groningen bevindt, doet dat iets met je.’