Op uitnodiging van Turkish Airlines nam onlangs een aantal journalisten deel aan een persreis naar Turkije. Up in the Sky vertegenwoordigde Nederland in het internationale gezelschap van verslaggevers. De trip bestond uit een bezoek aan Istanbul (‘The new cool’) en aan de prachtige oude stad Efeze. Voor die bezienswaardigheid was een binnenlandse vlucht nodig naar Izmir. Dit Flight Report verhaalt over de terugreis van Izmir naar Amsterdam met een overstap in Istanbul. Beide vluchten werden uitgevoerd met een Airbus A321 in de business class.
Luchtbrug
Het was nog erg vroeg toen de wekker ging in het voortreffelijke hotel The Stay Warehouse in Alaçatı ten westen van Izmir. Een busje bracht de journalisten in een uur naar de luchthaven. Izmir telt ruim 4 miljoen inwoners. Turkish Airlines onderhoudt een soort luchtbrug tussen deze stad en Istanbul Airport IST. Bij het ontbreken van een hogesnelheidslijn vertrekt elk uur een vliegtuig naar de grootste stad van Turkije. Op de luchthaven moet je een dubbele security passeren; eerst om de terminal binnen te komen en nog een keer bij de vertrekhal. De screening verliep vlot, net als het inchecken. Ook de boardingpass voor de tweede vlucht werd meteen uitgereikt. Omdat het om een reis in de zakenklasse ging, mochten twee stuks handbagage mee. Een koffer in het ruim was daardoor niet nodig.
Chaotisch
De tijd ontbrak om een lounge op te zoeken. Net als op Istanbul Airport was op de luchthaven van Izmir de wifi slecht geregeld. Je moest ervoor betalen of via een ingewikkelde procedure gratis wifi aanvragen. Het werkte niet op de telefoon van de buitenlanders. De TC-JRO deed dienst als ‘taxi’, een Airbus A321-200 van ruim 13 jaar oud. Grote Star Alliance-opschriften sierden het toestel. Het boarden verliep een beetje chaotisch. Mededelingen werden niet in het Engels gedaan en passagiers in de businessclass mochten niet als eerste aan boord. De stoelen waren opgesteld in twee rijen van drie met daartussen een gangpad. Die configuratie verschilde niet met die in de economyclass. De zwarte zetel 3D had een voetensteun en de middelste stoel was omgeklapt, zodat maximaal 4 passagiers op een rij plaatsnamen.
Ochtendhumeur
De businessclass zat vrijwel vol. De meeste passagiers keken sacherijnig en hadden kennelijk last van een ochtendhumeur. Sommigen maakten voor de vlucht van ruim drie kwartier geen gebruik van de catering. Na het welkomstdrankje vond de safety demonstration plaats in het Turks en Engels. Push back, taxirit en take-off volgden elkaar in rap tempo op. Om 09.10 uur kregen de vliegers het seintje cleared for takeoff vanaf baan 34R. De motoren waren in de cabine goed hoorbaar. Zes minuten later kwam de crew de drankbestelling opnemen. Daarna volgde het serveren van een prima ontbijt. Het beloofde warme broodje bereikte vanwege tijdnood niet alle passagiers. Om 09.35 uur was het al weer tijd om de landing in te zetten, gevolgd door de touchdown 20 minuten later. Op Schiphol moet je soms lang taxiën, maar op het reusachtige Istanbul Airport kunnen ze er ook wat van. Pas om tien voor half elf arriveerde de A321 bij gate G8 van de binnenlandse terminal.
Vertrekhal
Na een flinke wandeling, paspoortcontrole en een lichte securitycheck werd de vertrekhal van de internationale terminal bereikt. Er was bewust gekozen voor een wat langere overstap zodat een verblijf in de fantastische Turkish Airlines International Lounge tot de mogelijkheden behoorde. De salon beschikt over douches, slaapsuites, een kinderspeelplaats, een bioscoop, een voetbalmuseum en een masseur. De catering blonk uit in luxe en overdaad, met onder andere een olijvenbuffet, Turks bagel- en pita-uitgiftepunt, grillbuffet en Turkse desserts en gebak. Verder waren er bars die koffie, thee, sapjes en alcoholische dranken serveerden. De wifi deed het gelukkig prima.
Vertraging
Vroeg of laat komt aan alle verwennerij een eind. Er werd koers gezet naar gate F6 (B) voor de reis van Istanbul naar Amsterdam per TC-JSM. Opnieuw een Airbus A321-200, maar een paar jaar jonger dan haar zusje van de ochtendvlucht. Helaas trad een behoorlijke vertraging op. Niet om 12.45 uur, maar pas 40 minuten later konden de passagiers aan boord. De zwarte stoelen, voorzien van een rode bies en breder dan die van het eerste gedeelte van de reis, bevielen prima. Ze stonden in de zakenklasse in een 2-2-opstelling. Er was veel meer beenruimte en een grote klaptafel in de armleuning in plaats van in de rugleuning van de ‘voorzitter’. In de cabine waren vier grote schermen aanwezig en een kleiner exemplaar voor iedere passagier. De businessclass zat lang niet vol. Misschien kwam dat omdat kort na de A321-vlucht nog een Turkish Airlines-toestel naar Amsterdam vertrok, een widebody met luxer meubilair.
Keuzemenu
Direct na binnenkomst in de cabine kregen de passagiers in de zakenklasse een drankje aangeboden. De kaart maakte melding van een keuzemenu voor de lunch. Het taxiën en wachten voor de start duurde lang. De captain legde uit dat drukte de oorzaak van de vertraging was. Na de take-off kreeg iedereen een warm doekje aangeboden. De wifi werkte omslachtig maar deed het uiteindelijk wel. Via whatsapp kwam contact tot stand met de andere journalisten, die eveneens in de lucht hingen en dezelfde soort foto’s maakten uit hun raampjes: de motor, vleugel en winglet met daarop het Turkish Airlines-logo.
Hoeven
De late, maar uitstekende lunch bestond onder andere uit een zalmgerecht en als toetje een soort moorkop. Nadien reikte de crew nog een zakje hazelnoten uit, waarna de hot towel volgde. Met een vertraging van uiteindelijk een klein half uur zette de A321 zijn hoeven neer op de Buitenveldertbaan van Schiphol. Geparkeerd werd aan gate E8. Het met voorrang uitstappen en zonder ruimbagage reizen maakte het mogelijk om op het nippertje de trein te halen naar het oosten des lands. Zo kwam na een lange dag een einde aan de vlucht Izmir-Istanbul-Amsterdam.
Verschillen
Concluderend kunnen we zeggen dat businessclass vliegen met Turkish Airlines in een toestel met één gangpad nog steeds de moeite waard is, maar duidelijk minder spectaculair dan in een widebody. Daarbij waren de verschillen tussen de ochtend- en middagvlucht in hetzelfde type vliegtuig opvallend. Dat kwam wellicht omdat het een binnenlandse vlucht betrof. Je kunt je ook afvragen hoe zinvol het is om in de zakenklasse te vliegen voor een tripje van nog geen uur. De vlucht van Istanbul naar Amsterdam was top, zowel qua service en interieur als catering. En met de komst van de Airbus A321neo heeft de Turkse luchtvaarmaatschappij ook voor de narrowbody-vloot flinke stappen gezet op het gebied van duurzaamheid.
Met dank aan Turkish Airlines en Check-in PR voor de medewerking.
Verschillend
VWO