Van piloten wordt verwacht dat ze flexibel zijn en razendsnel naar elke willekeurige bestemming kunnen vertrekken. Talloze keren ben ik op pad gestuurd om ferryvluchten van Barcelona naar Girona te vliegen. Een lege kist, met een vliegtijd van nog geen tien minuten. Spannend, absoluut. Maar daarna staat er wel meteen weer een taxi klaar voor de volgende missie.
En dan zijn er ook nog de beruchte de-icing-faciliteiten in Spanje. Op een koude winterochtend in Girona heb ik eens tevergeefs op een kapotte de-icing-truck zitten wachten. Na elf uur verliep mijn duty period en zat ik daar. Alleen de zonsopgang en de zonsondergang gezien vanuit mijn stoel, zonder ook maar een minuut gevlogen te hebben. Prima uitzicht hoor, dat wel, maar niet helemaal waar ik als piloot voor kwam.
Defecte wc’s zijn ook altijd een feest. Want op een volle vlucht van Spanje naar Litouwen is drie uur lang je behoefte ophouden helaas geen optie, zeker niet met kinderen aan boord. Op een middag, net nadat de technici hadden verklaard dat de toiletten werkten, gingen ze alsnog kapot. Erg jammer, vooral als je net een halfuur onderweg bent en weer onverrichter zake moet terugkeren.
Vooral slottijden (TSAT) van de verkeersleiding gooien vaak roet in het eten. Soms krijg je een tijdslot toegewezen waarin je mag vertrekken, maar door vertraging bij het boarden of een tekort aan grondpersoneel mis je dat tijdslot vervolgens weer. En als je echt pech hebt, krijg je een nieuwe TSAT met nog eens vier uur wachttijd. Koffie, iemand?
Een flinke storm raasde eens boven Engeland een jaar of twee geleden. Zo’n enorm lagedrukgebied dat geen enkel nabijgelegen vliegveld als uitwijkmogelijkheid beschikbaar was. Terwijl sommige piloten netjes terugkeerden naar hun vertrekpunt, waren er ook een paar die alleen nog maar konden uitwijken naar Noorwegen en Denemarken.
Wat deze capriolen de moeite waard maakt? Het mooiste uitzicht ter wereld, natuurlijk. Maar vooral kinderen die dagelijks met betoverde gezichten de cockpit in wandelen. Vaak ook nog met een tekening of een ander gebaar voor het dienstdoende personeel. Het leven van een piloot gaat niet altijd over rozen, maar de enthousiaste blik van jonge bewonderaars is onbetaalbaar.