Onder aan de Gauligletsjer staat de Gaulihütte. Op het eerste gezicht is het gewoon een berghut in een Alpenlandschap, maar er zijn bezoekers die hier voor iets anders komen dan een bergwandeling. Een Dakota.
Op dinsdag 19 november 1946 vliegt gezagvoerder Ralph H. Tate junior met zijn Amerikaanse tweemotorige Dakota DC-3 van Wenen naar Marseille. Aan boord zijn enkele Amerikaanse generaals, een paar familieleden en de moeder van de piloot. Na een tussenstop in München zet het militaire toestel koers naar Frankrijk.
Door het zeer slechte weer verandert de piloot zijn koers, verliest zijn oriëntatie en knalt om half drie ’s middags met 280 kilometer per uur op de besneeuwde Gauligletsjer in Zwitserland. Alle twaalf inzittenden overleven de crash op 3350 meter hoogte. Het is min vijftien, het sneeuwt, er waait een forse storm over en het toestel ligt vlak bij grote spleten. De radio-apparatuur werkt nog en er wordt een noodsignaal uitgestuurd. Pas drie dagen later wordt het toestel gelokaliseerd door een Zwitsers militair vliegtuig. De Amerikanen droppen meteen hulpgoederen en rukken uit met veel manschappen en kleine pantservoertuigen, maar zijn niet opgewassen tegen de zware omstandigheden in de bergen. Ze slagen er niet in om het toestel te bereiken. De nabijgelegen Gaulihütte is op dat moment niet bemand.
Bergredders
Ervaren Zwitserse bergredders gaan te voet vanuit Rosenlaui op pad en bereiken het toestel na een zware tocht van dertien uur op zaterdagmiddag. Ze treffen daar een paar zwaargewonden die snel naar een ziekenhuis vervoerd moeten worden. Daarop besluit men op twee kleine vliegtuigen van het type Fieseler 156 Storch glijders te monteren, zodat ze op de sneeuw kunnen landen. Het waagstuk lukt en in acht vluchten halen ze alle inzittenden van de gletsjer. Deze bijzondere reddingsactie door de piloten Victor Hug en Pista Hitz was de eerste redding vanuit de lucht in de bergen en vormde tevens de start van de REGA, de bergredding door de lucht in Zwitserland.
Achthonderd meter
In 2012 vinden drie jonge bergbeklimmers op 2556 meter hoogte, achthonderd meter lager en op 3,5 kilometer van de rampplek, een van de propellers van de Dakota. Hij is een beetje verbogen en gedeukt, maar na 66 jaar in het ijs prima geconserveerd. Het gevaarte van 350 kilo en een spanwijdte van drie meter wordt naar Meiringen gevlogen. Het is nu te zien in een kleine expositie in de Grimseltor in Innertkirchen. De andere propeller ligt aan de rand van de gletsjer, een uurtje lopen boven de Gaulihütte. Vanuit de hut worden tochten met een gids gemaakt naar de plaats waar de Dakota zijn onvrijwillige landing maakte. Met regelmaat worden er nog brokstukken van het vliegtuig en de gedropte hulpgoederen gevonden.
De Gaulihütte
De Engelsman Carl Ludwig Lory liet de eerste Gaulihütte (2205 meter) bouwen in 1895. In 1970 werd de huidige hut met 65 slaapplaatsen gebouwd. Het oude hutje doet nog dienst als winterruimte. De Gaulihütte wordt beheerd door de Schweizer Alpen-Club. NKBV-leden krijgen korting op overnachtingen. Kijk voor meer informatie op gaulihuette.ch.
De route naar de hut door het lange Urbachtal is ongeveer vierenhalf uur lopen. Vanuit Innertkirchen is een parkeerplaats diep in het dal de beste startplaats. Vanaf de parkeerplaats loopt de route via de Mattenalpsee naar de Gaulihütte. 
De Gaulihütte is onderdeel van de pittige driedaagse Dossentrek, die grotendeels loopt over blauw-witte alpiene paden. De tocht gaat vanaf de Gletscherschlucht Rosenlaui boven Meiringen via de Dossenhütte (2663 meter) naar de Gaulihütte en de derde dag naar Innertkirchen.
De Gaulihütte ligt in het bovenste deel van het Urbachtal, ten noordwesten van Meiringen, waar meerdere bergen tussen de 3500 en 4000 meter liggen. In het gebied liggen diverse meertjes, watervallen en gletsjers. Vlak bij de hut zijn ruim vijftig rotsklimroutes tussen 3a en 6b en een Kletterlehrpfad te vinden.
Dit artikel verscheen eerder in het novembernummer van dit jaar van Hoogtelijn, een uitgave van de NKBV.
Verschillend
VWO