Bijna het hele jaar door bieden Chinese maatschappijen spotgoedkope tickets aan naar Azië. Voor minder dan 500 euro zijn er bij maatschappijen als Air China al tickets verkrijgbaar van Amsterdam naar Bangkok, Hong Kong of Jakarta, met een overstap in bijvoorbeeld Beijing of Guangzhou. Of dat zo blijft is de vraag, nu steeds meer grote Europese maatschappijen oproepen tot een ban op vluchten van airlines die nog wél over Rusland vliegen, maar dat neemt niet weg dat de concurrentie vanuit China moordend is. Niet alleen op prijs, maar ook op service.
Hoewel er tal van Chinese maatschappijen zijn die allemaal uniek lijken, zijn deze stuk voor stuk direct eigendom van de luchtvaartautoriteit van China en daarmee uiteindelijk onderdeel van de Chinese communistische partij. De maatschappijen beschikken over verschillende types van verschillende leeftijden, maar de service is hetzelfde: een vlucht waarbij alles is inbegrepen: stoelselectie, ruimbagage en maaltijden. En dat voor een spotprijs.
Up in the Sky vloog mee met Air China van Beijing Capital Airport naar Hong Kong in een Boeing 777-300ER om te onderzoeken of het aanbod echt zo goed is als het lijkt.
Pre-Boarding
Beijing Capital Airport was tot enkele jaren gelden de belangrijkste luchthaven van Beijing. Inmiddels neemt het in 2019 geopende Daxing Airport deze functie langzamerhand over. De komende jaren worden steeds meer vluchten naar Daxing verplaatst, al blijft Capital Airport voor internationale vluchten vooralsnog de belangrijkste luchthaven van Beijing.
Het ietwat verouderde vliegveld is verrassend efficiënt en opmerkelijk schoon. Inchecken, wat online niet mogelijk was, duurt slechts tien minuten en de extreme hoeveelheid veiligheidscontroles, die in China standaard zijn, verlopen ook erg vlot. Minder efficiënt zijn het formaat en de structuur van het vliegveld. Passagiers dienen zich op het vliegveld te verplaatsen met langzame treintjes, waarna het vaak nog een onverwacht flinke wandeling is naar de gate.
Verloop van de vlucht
Comfort
Air China heeft haar Boeing 777’s in een 3-3-3-opstelling, een stuk ruimer dan het inmiddels gebruikelijke 3-4-3, waardoor de stoelen vrij breed zijn. De cabine is overduidelijk nooit vernieuwd, is direct te zien. De ouderwetse stoelen zijn bijzonder comfortabel, significant beter dan het aanbod in Europese langeafstandvliegtuigen en zelfs beter dan sommige Premium Economy-klassen. De beenruimte is eveneens erg goed, maar het kastje van het oude entertainmentsysteem aan de raamzijde is ongemakkelijk groot. Voor de vlucht van iets meer dan drie uur ligt er tot slot een kussentje klaar op de stoel en worden dekentjes uitgedeeld aan wie dat wil.
Entertainment
Het sterk verouderde entertainmentsysteem biedt de mogelijkheid om enkele films en series te kijken, al is het aanbod extreem beperkt. Er is wat muziek te luisteren en er zijn wat spelletjes, echter bleek dit te veel gevraagd van het oude touchscreen. Daarnaast is het niet mogelijk om een eigen koptelefoon aan te sluiten zonder speciale adapter, waardoor reizigers zijn aangewezen op de koptelefoon van Air China, die aan de eenvoudige kant is. Het is mogelijk om via de wifi aan boord enkele films te kijken op een eigen apparaat, al is dit ook een matig aanbod.
WiFi
De WiFi aan boord lijkt geen ander doel te hebben dan het streamen van films op de telefoon. En al zou de WiFi wel werken, dan is het alsnog niet mogelijk om apps als WhatsApp, YouTube of Google te gebruiken, aangezien deze geblokkeerd zijn in China. Verder is het mogelijk om via een speciale website een boarding pass als aandenken te kopen, aangezien de originele wordt ingenomen bij de gate.
Stopcontacten
De Boeing 777 is uitgerust met universele stopcontacten, wat een aangename toevoeging is aangezien reizigers op vluchten met dit toestel in praktijk volledig aangewezen zullen zin op hun zelf meegebrachte entertainment. Van USB-poorten is de 777 niet voorzien.
Hygiëne
Het eerste wat opvalt in de cabine van Air China is een zekere nostalgische lucht, die doet denken aan een toilet langs een Franse snelweg op een warme zomerdag. De stoel is, ondanks het comfort, vervallen en vies. Het klaptafeltje zit los, delen van de stoel zijn plakkerig en de bediening van het entertainmentsysteem heeft een vies, bruin residu langs de knoppen. Verderop in de cabine leken stukken vuilnis in de verlichting vast te zitten, welke tijdens het taxiën door het cabinepersoneel moesten worden verwijderd. Naast de cabine was ook de buitenkant van het vliegtuig al een poosje niet schoongemaakt, wat het zicht uit het raam belemmerde. Alhoewel dit natuurlijk aan allerlei factoren te wijten kan zijn, was het toch opvallend.
Service
Op een vlucht van zo’n 3,5 uur werden meerdere drankjes en een volledige warme maaltijd geserveerd, iets wat tegenwoordig zelfs de Europese business-classes niet meer gegeven is. De maaltijd, een keuze uit kip of rund, was erg smakelijk en de drankjes werden geserveerd als hele blikken, in plaats van de kleine glaasjes die de meeste maatschappijen tegenwoordig uitdelen. De bemanning is, zeker voor Chinese begrippen, erg vriendelijk en doet haar uiterste best om Engels te spreken.
Wat opviel
Opmerkelijk was dat het bij Air China niet noodzakelijk is om een stoel rechtop te zetten voor de start. Een check of de passagiers hun gordels omhadden bleef eveneens uit, wat opvallend was aangezien de ‘stoelriem vast’-lampjes de hele vlucht aan bleven. Misschien was dat wel de oorzaak van de penetrante urinelucht, wie zal het zeggen.. Met nog maar liefst een uur te gaan werd de cabine voorbereid voor de landing, wat door de meeste passagiers werd genegeerd.
Conclusie
De service aan boord van Air China is boven verwachting, maar de cabine in deze 777 was erg goor en verouderd. Wellicht is de ervaring in nieuwere toestellen, zoals de 787’s of A350’s, beter. Echter, hierbij moet vermeld worden dat deze vlucht slechts honderd euro kostte, met gratis stoelselectie en ruimbagage. Bij KLM zijn passagiers tegenwoordig al gauw honderd euro kwijt aan alleen de ruimbagage, op langere vluchten zelfs meer. Met zulke prijsverschillen is een aantal uur marineren in de stomende Dixi van Air China zo slecht nog niet.
De vluchtervaring zelf is echter slechts een deel van het plaatje. Een ticket kopen bij Air China betekent ook het steunen van een bedrijf dat gelieerd is aan de Chinese communistische partij. Dat verdient overweging. Verder is het feit dat Chinese maatschappijen op routes van en naar Europa aanmerkelijk goedkoper zijn dan Europese alternatieven voor een belangrijk deel te wijten aan het feit dat over Rusland gevlogen wordt, wat het gelijke speelveld in zekere mate ondermijnt. Het geheel geeft een wat akelige bijsmaak.
Uit principe kiezen wij op vluchten van en naar Azië dan ook voor andere maatschappijen, waarbij bijvoorbeeld Cathay Pacific – dat op eigen initiatief (met uitzondering van een zeer klein aantal routes) niet over Rusland vliegt en zelf eveneens een aanzienlijk deel van Azië bedient – een goed alternatief kan zijn. Desalniettemin zet het grote verschil in service op korteafstandsvluchten tussen Europese en Aziatische maatschappijen wel aan tot nadenken, en is het prijs- en serviceniveau waaraan we in Europa (en de VS) gewend zijn geraakt niet anders dan droevig te noemen.
Verschillend
VWO