Het is aardedonker wanneer we om 01.00 ’s nachts na veel vertraging het verlossende woord krijgen: ‘U kunt oplijnen.’ Vandaag staat baan 15 in Salzburg op het programma. Met klamme handjes bevestig ik de dienstdoende verkeersleider dat we klaar zijn voor vertrek.
Salzburg staat bekend als het betoverende stadje in het noorden van Oostenrijk en natuurlijk, de geboorteplaats van Mozart. Nu zijn wij echter de componist van ons eigen muziekstuk; het veilig omhoogbrengen van een volgeladen kist, laverend op een symfonie van harde windstoten, hooggebergte en icing conditions. Dit vliegveld is een goede bekende van piloten over de hele wereld.
Baan 15 dus, richting het zuidoosten, staat bekend om haar strikte vertrekprocedures. Niet zelden hebben zich hier onbehaaglijke situaties voorgedaan in het verleden. Als er hier iets technisch misgaat, dan wordt de route omhoog een taaie opgave. Zie maar eens weg te klimmen uit de Alpen die, in het verlengde van de baan van Salzburg, angstaanjagend opdoemen. Het is dan ook niet voor niets een “captains only” take-off.
Met een druk op de knop brult het toestel naar vol vermogen en in de ijzige Alpenlucht bereiken we nog eerder de maximumsnelheid dan normaal. ‘V1-Rotate…’ Losjes trekt de captain de controls naar zich toe en voel ik de wielen het asfalt verlossen. Maar dan ineens, BAM! Een harde knal vergezeld van hevige vibraties en een gewelddadige zwenk naar links.
Het onmogelijke lijkt te zijn gebeurd en een korte startle maakt onmiddellijk plaats voor realiteitszin. ‘State malfunction‘ zegt de captain met een zekere urgentie terwijl ik het landingsgestel omhoog trek. Aarzelend controleer ik de engine indicators. Het dramatische verlies van engine thrust naar 0 procent verraadt dat we met een motorstoring te maken hebben.
Zonder nadenken begin ik de ‘memory items’ af te werken. Prioriteit één: isoleren en de kapotte motor uitschakelen. Intussen stuurt de captain ons met chirurgische precisie weg van de dreigende Alpenrotsen, richting het voorgeprogrammeerde noodplan. “Salzburg Tower, Mayday,” meld ik, terwijl we ons best doen om de adrenaline in toom te houden.
Op 10.000 voet, ver boven het balkon van Europa, ronden we de checklist af. Nu ademhalen en de passagiers informeren. Achter ons gaat het licht aan. ‘Goed opgelost, heren, jullie sim-check zit er weer op voor dit jaar.’