Een prachtige jongensdroom van vijf Teugse vliegvrienden: samen een P-40 Warhawk kopen! U weet wel, dat beroemde toestel met die haaienbek. En de vijf vrienden zijn al een heel eind. Maar het project staat nu toch te koop, zag ik ergens. Al begreep ik dat ze op een financieel plannetje broeden om toch gewoon door te gaan. Wellicht hebt u interesse om in te stappen?
Zo niet, en mocht er een koper gevonden worden, weet ik al een goeie besteding voor de opbrengst!
Allereerst wat achtergrond. Ik kan me voorstellen dat het probleem was dat de groep als geheel relatief weinig staartwiel-ervaring had. En met een 1200-pk motor voor je neus, met de bijbehorende torque, zou het kunnen dat de verzekeraars wat kopschuw zijn geworden.
Nou dáár is een oplossing voor: tijdgenoot P-39 aanschaffen! Want die P-39 ‘Airacobra’ is zeer vergelijkbaar met die Warhawk, maar is een neuswielkist! En van de vijf leden van de vriendenclub hebben er drie met mekaar zeker tweeduizend uren Yak-52-ervaring, weet ik toevallig. Drie keer het Yak-gewicht en drie keer het Yak-vermogen, en je hebt een P-39. Ik ben geen lid van de club, maar ik denk dat zelfs ik met mijn tweehonderd uurtjes Yak-52 die P-39 zonder extra instructie zou kunnen vliegen. Complex, retractable, variabele prop, aan alle voorwaarden is voldaan. Zelfs een Cessna-vlieger met pakweg duizend uur moet een eind kunnen komen. Ja! Een neuswiel-P-39-Airacobra! Da’s een goeie, Goof!
Daarom fantaseer ik gewoon even verder. Natuurlijk is de national heritage belangrijk. Met name voor een warbird die je aan het publiek wilt tonen bij airshows en zo. En de P-40 heeft die heritage, …want die heeft in WO2 in Indië gevlogen. Zij het helaas zonder haaienbek.
Maar een vleugje nàtional heritage is er ook voor de P-39… Want ik heb thuis een Amerikaans (!) boekje waar in staat: ‘Het idee om de motor àchter de piloot te monteren bij de P-39 is van de Dutch engineer Frits Koolhoven’. Kijk, daar heb je je Nederlandse afkomst. Ondernemerschap, creatief technisch denken, innovatie: kan het Hollandser?
Daarmee stond Onzen Frits trouwens wel aan de wieg van de meest succesvolle jager van de Tweede Wereldoorlog. Want terwijl op die prachtige, ranke P-39 tot vervelens toe wordt neergekeken door liefhebbers van die eeuwige Mustang en Spitfire, heeft eenzekere Alexander Pokryshkin aan het oostfront bijna vijftig Duitsers neergeschoten met een van de USA geleende P-39. En die moffen waren geen rookies, zoals de meeste tegenstanders in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog, maar zeer ervaren vliegers, die al de Spaanse burgeroorlog, de Slag om Frankrijk, en de Slag om Engeland ervaring hadden opgedaan.
Misschien toch effe googelen of er ergens eentje te koop staat?
PS. Eerlijk is eerlijk: er moet wel in een kleine kanttekening geplaatst worden bij het spingedrag van de Airacobra. Een goed opgeleide aeronauticus M/V moet me dat nog eens uitleggen. Toestellen met een zeshonderd kilo zware V12 voor in de neus zijn relatief makkelijk uit een spin te krijgen, maar een toestel waarbij die dezelfde motor pal in het zwaartepunt gemonteerd was (wat een prachtige plek!), had hier beweerdelijk flinke problemen mee.
Unieke kans: win een proefles elektrisch vliegen!
Kom op 5 april langs bij E-Flight Academy op Teuge Airport en maak kans op een proefles elektrisch vliegen.
Verschillend
VWO