In de eerste jaren van mijn spotterscarrière die aanving in december 1980, was Schiphol voor mij nog de enige plek waar ik de Boeing 747 van Singapore Airlines kon aanschouwen. Toen waren dat uiteraard nog gewone 200-series met het oorspronkelijke korte bovendek.
Singapore Airlines had ook wel een naam in de jaren 80 en 90. Nog steeds eigenlijk. De luchtvaartmaatschappij werd jaren achter elkaar uitgeroepen tot “Airline of the Year”. En ook hun reclames met hun slogan “Singapore Girl. You’re a great way to fly”, klonk altijd mierzoet over de radio. Man, je kon zo in een van hun Jumbo’s springen en naar het altijd warme Singapore willen vliegen, terwijl de “Singapore Girls” je in de watten legden op die lange vlucht naar het Verre Oosten.
In die jaren was Boeing druk bezig met de ontwikkeling en de bouw van de 747-300, met verlengd bovendek. De eerste kist van dit type werd in 1983 afgeleverd aan Swissair. Singapore Airlines kon natuurlijk niet achterblijven op de order van de Zwitsers en bestelde maar liefst veertien stuks. Niet lang na de aflevering van de eerste 747-300 aan Swissair kreeg ook Singapore Airlines haar eerste exemplaar in handen. Dus toen werd het afwachten tot ik die een keer op Schiphol zou zien…
Ruim voor die eerste keer las ik in een luchtvaarttijdschrift een artikel over de Boeing 747-300. Daarin stond ook een foto van de eerste Jumbo van Singapore Airlines in de toen zo kenmerkende wit-blauw-felgele kleuren. Het betrof B747-312 9V-SKA. Zoals alle 747-300’s van Singapore was de kist versierd met “Big Top”-stickers achter de cockpit bij het upperdeck. Dat Big Top was natuurlijk een verwijzing naar het verlengde bovendek van de 747-300 serie.
Nu vraagt u zich wellicht al zolang u dit leest af wat dat grote emmer-gedoe met dit verhaal te maken heeft. Woonachtig in een liefelijk dorp in het diepe zuiden van Zuid-Limburg is mijn eerste taal natuurlijk het lokale dialect. En in het jaar 1983 zat uw schrijver dezes lekker in zijn vreselijk melige puberjaren. Die meligheid ging met mij op de loop bij het zien van de tekst “Big Top” op die foto van de 747. Big is natuurlijk groot en is geen voorkomend woord in ons dorpse dialect, maar het woord “top” (Je schrijft “tob”, maar spreekt het uit als top) is in ons lokale dialect vertaald in het Nederlands een doodgewone emmer… Zie hier de geboorte van de “Grote Emmer” 747’s. Bij ons heet dat dan weer “Groete Tob(p) ziêve-veer-ziêve”. En weet u, vijf kilometer naar het noorden heet het dan weer “Groete Ummer”. Nou, tot zover het “Ich kal plat en been mèlig”-gedeelte van dit verhaal.
Mijn eerste “Grote Emmer”-747 van Singapore Airlines schoot ik pas in 1987 en toevalligerwijze was dat ook de 9V-SKA. Saillant detail was dat de 747 al in de nieuwe kleuren was gestoken en niet meer kanariegeel was. In dat jaar bezat ik nog zo’n pietepeuterig pocketcameraatje. Derhalve was van een mooie foto weinig sprake, ook al omdat het grijs en grauw was die dag. Nog datzelfde jaar kreeg mijn pocketcameraatje de 9V-SKM te pakken, die wel in de oude kleuren was. Gelukkig kreeg ik later met mijn spiegelreflexcamera zowel de 9V-SKM alsook de 9V-SKP voor de lens op Schiphol, beide nog in oude kleuren. Helaas heb ik geen “Grote Emmer” in de nieuwe kleuren mogen tegenkomen met mijn spiegelreflexcamera…
Singapore Airlines was een echte grootverbruiker van dit type. Zoals ik al eerder opmerkte had de luchtvaartmaatschappij veertien exemplaren in dienst. Saillant detail in dezen is dat alleen B747-312 9V-SKA van begin af aan met een Singaporese registratie vloog. Alle andere dertien machines vlogen eerst met een Amerikaanse registratie. Een vijftal 747’s, afgeleverd in 1983 en 1984, heeft zelfs nooit een 9V-registratie gehad
Zoals gezegd kwam de eerste B747-300 in april 1983 in dienst. Daar Singapore Airlines de vloot graag jong houdt, zag de 9V-SKA in augustus 1994 haar ontslag bij Singapore Airlines al gaande. De meeste driehonderdjes bleven elf tot twaalf jaar bij de maatschappij uit het Verre Oosten. Het viertal 9V-SKK, SKL, SKM, en SKP mocht langer blijven. De voormalige 9V-SKM en SKP werden daarna nog veelvuldig op Schiphol gezien, nu als B-KAB en B-KAA bij Dragonair Cargo. Zoals de naam doet vermoeden vloog het tweetal geen passagiers meer (Nee, ook geen draken!) maar vracht.
Overigens werd de registratie reeks 9V-SK… later toegepast op de Singapore Airlines A380’s.
Uiteindelijk nam de B747-400 “Mega Emmer” de vluchten van de B747-300 “Grote Emmer” over. Omdat ik toen klaarblijkelijk alweer volwassener scheen te zijn heb ik de term “Mega Emmer (tob)” eigenlijk nooit gebruikt. Inmiddels zijn de B747-400’s ook weer vervangen door de Airbus A380 en de Boeing 777-300. En ook deze komen inmiddels alweer in de buurt van de schopstoel van Singapore Airlines.
Meer van Guido Wolfs
Verschillend
VWO