De U.S. Navy heeft de vervanger van de Boeing E-6B Mercury officieel de naam Phoenix II gegeven. Het toestel is een gemodificeerde versie van de Lockheed C-130J-30 Super Hercules.
De Take Charge And Move Out-taak (TACAMO) is bedoeld om in geval van een nucleaire oorlog de communicatie van het Amerikaanse leger in stand te houden. In de beginjaren, van 1963 tot 1993, werd hiervoor al een C-130-variant gebruikt: de EC-130Q. In de jaren negentig nam de E-6B Mercury, gebaseerd op de Boeing 707-320, deze rol over. Het type is inmiddels ruim dertig jaar operationeel. De indiensttreding van de E-130J Phoenix II staat gepland rond 2030.
Door de leeftijd van de 707 wordt het onderhoud steeds lastiger en duurder, waardoor de marine opnieuw kiest voor de Hercules-familie. De Phoenix II krijgt onder meer moderne communicatiesystemen en geavanceerde defensieve apparatuur. In tegenstelling tot zijn voorganger zal de E-130J echter niet dienen als vliegend commandocentrum. De communicatie met nucleaire onderzeeërs en ICBM-silo’s vervalt en gaat naar de Amerikaanse luchtmacht. Vanaf 2032 neemt de nieuwe E-4C Survivable Airborne Operations Center, gebaseerd op de Boeing 747-8, deze taak over.
Door de beperktere rol kan de marine volstaan met een kleiner toestel en minder bemanning, wat kosten bespaart. De keuze voor de Hercules biedt daarnaast operationele voordelen, omdat het type nog in productie is en onderdelen ruim beschikbaar zijn. De uitfasering van de E-6B begint in 2028 en moet begin jaren 2030 zijn afgerond.
EC-130Q
Van de zeventien EC-130Q’s die in de jaren negentig werden uitgefaseerd, belandde het merendeel in opslag en is inmiddels ontmanteld. Enkele toestellen zijn nog operationeel als transport- of blusvliegtuig. Coulson Aviation beschikt momenteel over twee exemplaren die worden ingezet bij natuurbranden. Een derde ging in 2020 verloren tijdens bluswerk in Australië, waarbij alle inzittenden omkwamen.
Verder zijn twee voormalige EC-130Q’s nog actief bij de Koninklijke Luchtmacht als C-130H-transportvliegtuigen. De G-781 en G-988 werden in 2006 en 2007 bij Marshall Aerospace in Cambridge (VK) omgebouwd. Een derde toestel, de G-255, werd in de jaren negentig aangeschaft voor onderdelen.



Verschillend