Er zijn van die luchtvaartlocaties waar je als luchtvaartfan of vliegtuigspotter tenminste eenmaal in je leven naar toe moet. Sint Maarten is er zo’n eentje. De toestellen naderen zeer laag over het strand de internationale luchthaven. Bij vertrek krijgen de toeschouwers de wind van voren. Axalp is een ander voorbeeld. Na een flinke klim kun je hoog in de bergen getuige zijn van spectaculaire schietoefeningen van de Zwitserse luchtmacht. Of wat te denken van Barra Airport in Schotland, waar commerciële vluchten op het getijdenstrand landen. In dit rijtje hoort ook het Griekse eiland Corfu thuis. Up in the Sky vloog er naar toe met Transavia en verbleef een week in het beroemde spottershotel op het schiereiland Kanoni.
Fluitje
Het boeken van de vlucht en online inchecken is bij Transavia een fluitje van een cent. De Schiphol-app waarschuwde voor een wachttijd van ruim een half uur bij de security, dus werd een tijdslot gereserveerd. Dit bleek overbodig, want er was helemaal geen wachtrij. Griekenland is een Schengenland, waardoor er geen paspoortcontrole nodig is en het op zak hebben van een ID-kaart voldoende is. Na een voor Schiphol-begrippen korte wandeling werd Gate C14 bereikt. Onze Boeing 737 was op tijd aangekomen uit Zakynthos, maar de geplande vertrektijd werd helaas niet gehaald. De reden: er moest een wiel verwisseld worden. Het bijna veertig meter lange toestel staat daarbij op een krik en het is niet toegestaan om dan bagage te laden of in te stappen.
Tegenslag
Eenmaal aan boord volgde opnieuw een tegenslag. De slottijd was verlopen en vanwege drukte op Schiphol zou er pas 45 minuten later een plekje vrij zijn om op te stijgen. De stoelen aan het gangpad van de Boeing zijn krapper dan de andere stoelen. Dat is vooral lastig bij het plaatsen van de handbagage onder de stoel. Die paste niet goed, waardoor ook de beenruimte beperkt was. De PH-HZN is met zijn 21 jaar al behoorlijk op leeftijd en dat was te merken aan het interieur. Gelukkig loopt de levering van de splinternieuwe Airbussen gestaag door. De bekende groene stoelen met noppen waren vrijwel allemaal bezet. De vriendelijke cabinebemanning bestond uit een purser en drie stewardessen. Uiteindelijk werd de wachttijd van drie kwartier met de helft gereduceerd en werd koers gezet naar de Zwanenburgbaan.
Glorie
Passagiers aan de rechterkant hadden geluk, want het toestel vloog na de start met een bocht om Amsterdam en volgde een klim in zuidoostelijke richting. Onze hoofdstad openbaarde zich aan hen in al zijn glorie. Via Neurenberg en de Alpen kruiste de 737 met een snelheid van 830 kilometer per uur op een hoogte van 11,3 kilometer langs de Kroatische kust. De cabin crew verstrekte tegen betaling eten en drinken, verkocht geschenken en luxe artikelen en haalde het afval op. Er was weinig turbulentie. Bij Corfu meldde de gezagvoerder dat we een wachtpatroon moesten vliegen omdat we een airliner met een medisch noodgeval aan boord moesten laten voorgaan. Uiteraard daarvoor alle begrip. Al met al landden we met een flinke vertraging op Ioannis Kapodistrias, de internationale luchthaven van het Griekse eiland.
Heuvelachtig
Corfu is groen en heuvelachtig en ligt voor de kust van Griekenland en Albanië. Met een oppervlakte van 585 vierkante kilometer is het ongeveer een derde van de provincie Utrecht. Het eiland telt 113.000 inwoners en het toeristenseizoen loopt ruwweg van Pasen tot oktober. De enige luchthaven van Corfu bevindt zich op een steenworp afstand van de hoofdstad Kerkyra. De startbaan ligt deels in het water en heeft een lengte van 2.375 meter. Dat maakt het geschikt voor typen als de Boeing 737 en 757 en de Airbus A320-familie. Backtracking is noodzakelijk omdat er geen taxibaan parallel aan de startbaan loopt. In het noordwesten ligt een klein platform, dat door businessjets en militaire toestellen wordt gebruikt. De passagiersterminal aan de noordoostkant barst op hoogtijdagen uit zijn voegen.
Haventje
De koffers kwamen snel op de band. Er is geen rechtstreekse busverbinding naar Kanoni, maar een taxi brengt je er voor twintig euro in tien minuten naar toe. De locatie van het Royal Grand Hotel is top. Dichtbij zijn een halte voor de bus naar het stadscentrum en een piepkleine supermarkt. Vanaf een hoogte is er uitzicht over de zee met een romantisch haventje en de trekpleisters Panagia Vlacherna-klooster en het Muizeneiland. Maar dit alles doet er voor de diehard vliegtuigspotters natuurlijk niet echt toe. Zij boeken een kamer op de vierde verdieping van het hotel vanwege het formidabele uitzicht over het begin van de startbaan. ’s Morgens zijn zowel in de landing als tijdens het begin van take-off de toestellen onder optimale omstandigheden en met weinig millimeters te fotograferen vanaf het balkon. Dat betekent zon in de rug, schaduw, stoeltjes, airco, wifi, kleine koelkast en toilet onder handbereik. En in de eetzaal een heerlijk ontbijtbuffet tussen 07.30 en 10.00 uur.
Zeeniveau
Voor de afwisseling kun je in de ochtend ook andere fraaie fotolocaties proberen, zoals bij de restaurants Skyview en Royal Grand Veranda en bij café-snackbar Kanoni. Met een koud drankje in de hand kun je hier genieten van alles wat voorbij komt vliegen. Niet voor niets is dit een van de toeristische hotspots van het eiland en worden er dagelijks busladingen toeristen uit heel Europa en daarbuiten afgezet om de naderende vliegtuigen te aanschouwen en selfies te maken. Een heuvel met villa’s op de achtergrond omlijst het uitzicht. Een trap met hier en daar spekgladde stenen daalt af naar zeeniveau.
Strandjes
Bij de kleine haven en bij verschillende strandjes zijn nog steeds leuke foto’s te maken, maar minder spectaculair dan boven bij het hotel. Fotograferen kan ook vanaf de smalle dam, die Kanoni verbindt met het plaatsje Perama aan de overkant. Je staat dan vlak bij de cirkel waar de vliegtuigen draaien voordat ze in take-off gaan, mits ze opstijgen in noordelijke richting. Dit is in meer dan vijftig procent van de starts het geval. Tijdens het verblijf van Up in the Sky was het snikheet en was er geen of weinig wind. Des te opvallender de totale afwezigheid van hinderlijke hittetrillingen.
Slangen
Overdag staat de zon te hoog en is het licht hard en lelijk. Niet geschikt voor fotografie. Dat kan pas weer vanaf ongeveer 18.00 uur, hoewel het ook dan nog erg warm is. ’s Avonds loop je over de dam naar de andere kant van de baai. De fotolocaties zijn er beduidend minder mooi dan die van Kanoni. Dat komt omdat je te dicht op de aanvliegroute staat en ook nog eens laag. Tegenover Pontikonisi Beach met bomen en een klein beetje schaduw loop je langs het water een veld in dat hier en daar wat drassig is. Hoe verder, hoe beter, maar er wordt gewaarschuwd voor slangen. Je fotografeert de toestellen dan in de landing, al zitten sommige nog vrij hoog, wat de kwaliteit van de foto’s niet ten goede komt.
Special
Prachtige fotolocaties en in de zomermaanden volop zon zijn een dikke plus, maar het gaat uiteindelijk om de bijzondere vliegtuigen. Een week spotten tussen 07.00 en 11.00 uur en tussen 18.00 en 20.00 uur leverde honderden foto’s op van toestellen van 42 verschillende luchtvaartmaatschappijen. Naast Ryanair, easyJet en Wizzair komen er vooral charters uit Duitsland en Engeland. Daar zitten leuke (inhuur)exemplaren tussen en “special colors”. Daarnaast kwam er genoeg voor de lens in de categorie “bijzonder”. Denk aan machines van AnimaWings, ASL, Electra, HiSky, Luxwing, Peoples en Tus Air. Tel daarbij op een flink aantal bizjets en enkele militaire kisten van de Griekse (Dromader, King Air) en Franse luchtmacht (Twin Otter) en de term “spottersparadijs” voor Corfu is volstrekt op zijn plaats. Als je de kans krijgt: gaan!
Uddel
MBO
Redacteur en fotograaf. Remco is jurist, communicatieadviseur en luchtvaartfotograaf. Via zijn bedrijf AviaGreen is hij onder meer actief bij het Dutch Electric Aviation Centre Teuge en Platform Duurzaam Vliegen. Zijn specialisatie betreft de duurzame luchtvaart en daar schrijft hij dan ook regelmatig over, onder meer voor Up in the Sky.